Zombi Salgını (Düzenleniyor)

ORMANCI EVİ

Basardıgımı düsündüm.Cok az kalmıstı binaya ulasmama.O esnada kanca yerinde cıktı. Assagı dogru düsmeye basladım. Binanın 2. katındaki cama carparak iceri düstüm. Kafamı yere carpmıstım.Sol koluma büyük bir cam kırıgı girmisti. Komutan arkamdan " iyi misin ? " dedi bağırarak. Sersemlemiş bir sekilde ayaga kalkarak ne kadar iyi olmasamda " iyiyim. " seklinde el isareti yaptım.Sol kolum cok acıyordu.Cam kırıgını güc bela acı icinde cıkarmıstım. Düstügüm oda bir yatak odasına benziyordu. Etraftan bir bez parcası buldum ve kolumu agzımla destek alarak sıkı bir sekilde sardım. Elimi kafama götürdüm. Alnımın solu hafif sekilde kanıyordu. Devam etmem gerekiyordu. Bıcagımı cıkardım. Odanın kapısını actım. Evde 2 tane zombi dolasıyordu.Üzerime dogru geldiler.Sol kolumu hic kullanamıyordum. Bana yakın olan zombinin gögsüne tekme attıktan sonra digerinin kafasına batırdım bıcagı. Ardından yere düsen zombinin üstüne cıkarak onunda kafasına batırdım bıcagı. Evde baska zombi yoktu. Evin kapısını actım. Bina 4 katlıydı.2.kattaydım ve bu kat bostu.Ücüncü katta aynı sekilde bostu. Dorduncu kata cıktım.Bir zombi yerde cansız yatan bir ölüyü yiyordu. Karnını parcalamıstı ve organlarını yiyordu. Midem bulandı biraz. Beni farketmemisti. Arkasından bıcagı kafasına sapladım ve catıya cıkmak icin yoneldim.Tek kolla zorda olsa cıkmayı basarmıstım. Karsımda komutan duruyordu. Elimi cebime dogru zütürerek el bombalarını kontrol ettim. Duruyorlardı yerinde. Binaların üstünden diger binalara gecmeye basladım. Binalar birbirine bitişik oldugu icin bu zor olmadı. Fakat tek kolla yinede zorlanıyordum.4-5 bina gitmistim. Burası uygundu. Cebimden bir tane el bombası cıkardım ve agzımla pimini cektikten sonra assagıdaki zombilerin ortasına attım.Cok büyük bir gürültü olmustu.El bombasını attıgım yerdeki zombiler paramparca olmustu. Otoparkın kapısındaki zombilerin bazıları o yöne dogru gitmeye baslamıstı. Cebimdeki diger el bombasınıda cıkarıp agzımla pimini cekerek bu sefer daha uzaga fırlattım. Tekrar cok büyük bir gürültü olmustu.Bir kac saniye sonra otoparkın kapısındaki tüm zombiler el bombasının cıkardıgı sese dogru yonelmeye basladı. Kancayı attıgımız binaya dogru kosmaya basladım.2.katına , düstügüm binaya geldim en alt katta.3 tane zombi vardı ve dıs kapının onude bir ceseti yiyordular. Bıcagımı cıkardım. Teker teker gelmeye basladılar.En yakınımdaki zombinin bogazından yukarı dogru bastırdım bıcagımı. Solumdaki zombininde kafasına sapladım ve diger zombi omuzlarımdan tutmaya basladı. Resmen yüzyüze bakıyorduk. Aramızda 10 cm ya vardı ya toktu. Agzıyla suratımı parcalamaya calısıyordu. Bıcagı karnına batırdım. Bıcagımla itmeye calısıyordum.Tek kolla zordu bunu yapmak. Bacagına tüm gücümle tekme attım.O kadar zayıftı ki çat diye ses geldi. Sanırım kırılmıstı. Bıcagı karnından cıkararak tepeden kafasına sapladım. Hemen otoparkın kapısına dogru kostum. Kapıya bir kac defa vurduktan sonra " Cıkabilirsiniz. " dedim. Zombilerin hepsi el bombasının cıkardıgı sese dogru gidiyorlardı. Kapıyı actılar. Hemen araca atladım.Ali sürüyordu aracı. Sehir dısına yaklasık 1 km yol vardı. Zombilerin cogu bombanın cıkardıgı sese dogru gitsede yolda hala bir sürü zombi vardı. Onlara ne kadar carpmamaya calısarak gitsekte bir kac tanesini ezmistik. Carpmamaya calısıyorduk cünkü bu bizi hem yavaslatıyoru hemde arabanın takılmasına neden olabilirdi. Sonunda sehirden cıkmıstık. Tekrar otobana cıktık. Ormandaki evimize gidebilirdik. Fakat orasıyla buranın arasında en az 10km yol vardı. Benzinimiz yetmeyebilirdi.Hem bir kac gündürde bos bırakmıstık evi. Güvenli oldugunu bilmiyorduk o yüzden evi hic söylemedim. Yoldan sürmeye devam ediyorduk.

Öğleden sonra uyanmıstım. Saat ikindi vakitleriydi.Ama sadece tahmin ediyordum.Çünkü ne saati ne de tarihi ne de hangi günde oldugumuzu biliyorduk. Dedigim gibi saatlerde tahmin ederek yapıyorduk islerimizi ve sabaha dogru uyumustuk. Suandaysa günes en tepeyle batma noktasının ortasında. Yani yaklasık 7-8 saattir uyuyorum. Dün gecirdigimiz yorucu günün ardından güzel bir uyku gecirmistim. Koltuktan dogrulup dısarı cıktıgımdaysa millet coktan uyanmıstı. Dısarı cıktıgımda " Günaydın uykucu " dedi gülerek Ayda." Günaydın " diyerek karsılık verdim gözlerimi ovusturarak. Komutan yine birseyler planlıyordu. Daha dogrusu düsünüyordu. Ayda bir kenara oturmus komutanın kızıyla agactan yontarak yapmaya calıstıkları bıcakla ugrasıyorlardı. Ayda sıcak kanlı biriyidi. Komutanın kızıda öyle. Aydayı böyle eglenerek görmek beni mutlu etmisti. Aliyse her zamanki gibi silahlarla ugrasıyordu. Komutanın yanına gittim ,

" Yine ne var aklında ? " dercesine baktım suratına.
Daha bir kelime bile etmeden " Burayı daha güvenli bir yer haline getirmeliyiz " dedi.
" Nasıl ? " dedim.
" Bilmiyorum. Etraftaki agaclardan odunlarla bir çit yapabiliriz buraya. Zombileri uzak tutmak icin. " dedi elindeki bıcagı defalarca sallayarak.

Çit dedigi anda üc ay boyunca kaldıgımız oduncu ev geldi aklıma. Komutana veya digerlerine bundan bahsetmemistik Aydayla. Suanda da bahsetmemizin ne kadar dogru ve faydalı olacagını bilmiyordum cünkü uzun zamandır ev bostu.Ev güvenli mi bilmiyorduk. Hatta yaptıgımız çitlerin ve tellerin orada durdugunu bile bilmiyorduk. Yine de bundan Komutana bahsetmek istedim.

" Benim bir fikrim var aslında. " dedim birazda kendimden emin olmayan bir sekilde.
" Dinliyorum. " dercesine kaşlarını kaldırarak bana baktı.
" Aydayla beraber üc aydır kaldıgımız bir ev vardı sehre inmeden önce.Bir oduncu evi. Evin yanında ki kulubede buldugumuz odun ve tellerlede eve bir çit yapmıstık. Bayada güvenli oldu.Üç ay boyunca zombileri bizden az da olsa uzak tutmustu. Belki hala orada duruyorlarsa onları almak için gidebiliriz. Evin tamamına yetmeyebilir ama en azından sadece evin önünü çitlerle kaplayabiliriz " dedim bir kac nefeste.

Komutan bir kac saniye düsündükten sonra " Evin yerini hatırlıyor musun ? " dedi." Evet. Adım gibi hemde. " dedim." Peki o halde. " dedi. Onay vermisti. Gidip alıcaktı bize lazım olan citleri. Komutan kızınıda yanında zütürmeyi tercih etmisti. Cünkü her saniye gözünün önünde olmasını istiyordu.Bu dünyada herkesin bir zayıf noktası vardır. Komutanın ise kızıydı.O yüzden bir saniye bile yanlız bırakmıyordu onu. Aydada gelmek istedi fakat evde kalmasını söyledim. Neyle karsılasıcagımızı bilmiyorduk.Hem evede birilerinin göz kulak olması gerekiyordu.Ali ile ve Ayda'yı evde bırakıp araca dogru yöneldik. Polislerden almıs oldugumuz benzin bidonlarıyla depoyu fulleyerek araca bindik. Aydayı Ali'ye emanet etmistim.Ali'ye güveniyordum. Ayda ile sonkez sarıldıktan sonra aracın sofor koltuguna gectim. Yanımıza 3 tane silah,bir kac sarjor ve bir günlük erzak dısında birşey almamıstık. Zaten bir kac saatlik yoldu gidecegimiz yer.Her hangi bir sorun cıkmazsa tabi. Orman yoluna girmistik.Bir kac saatlik gezintinin ardından orman yolunun sonuna gelmistik ve eve yaklastıgımızı anlamıstım. Ormancı evinde yasadıgımız sıralarda bu yola birkac defa gelmistim. Orman yolunun sonunda eve kadar yaklasık 500 - 600 metrelik bir yol kalmıstı. Bunu komutana söyledim ve aracı kenara park ettikten sonra aractan inerek silahlarımızı kontrol edip yola koyulduk.Bes veya on dakikalık yürüyüsün ardından eve gelmistik ve çitler yerinde duruyordu. Tabi çitlere girmis zombilerle beraber. Tellere takılmıs bir kac tane zombi vardı. Onları öldürdükten sonra komutan evde kimse olmadıgından emin olmak icin evi kontrol etmeye gitti.