The Faults in Byun Baekhyun

39.BÖLÜM - Back.

Yazar; blehmeh

Çevirenler; SeKaism & diremaniacs

Baekhyun geri döndüğünde, Chanyeol ve annesi oturma odasında konuşuyorlardı. Chanyeol bacaklarını sanki patronmuş gibi sehpaya uzatmışken annesi bir yandan örgü örüyor bir yandan da oğlunun yanında oturmuş, kahkaha atıyordu. Baekhyun içeri girdiğinde, Chanyeol olduğu pozisyonu hatırlarken yüzündeki gülümsemesi donmuştu ve aniden ayaklarını sehpadan çekti, tuhaf bir şekilde etrafına bakınmaya başladı, yanakları kızarmıştı.

"Dönmüşsün." Dedi Chanyeol ve Baekhyun Chanyeol'ün kulaklarındaki kırmızılığı fark ettiğinde neredeyse gülümseyecekti.

"Sanki az önceki salaklığını görmedim." Dedi Baekhyun, hemen sonra Anne Im'in de orada olduğunu fark ettiğinde ağzını kapattı. Bu evde o kadar rahattı ki kendi benliğini göstermişti!

"Evet, salak o." Dedi Anne Im, sırıtmaya başlamıştı ve Chanyeol annesine dönüp dudak büzerken Baekhyun'un gözleri fincan tabağı gibi açılmıştı. Daha sonra Baekhyun küçük bir gülümseme bıraktı.

"Ben şey ... şimdi duş alacağım." Dedi Baekhyun. Anne Im ise kafasını salladı. Baekhyun karşılık olarak hafifçe eğildi.

"Bu kadar saygılı olmayı bırak! Biz aileyiz artık, değil mi?" Dedi Anne Im. Baekhyun'un gülümsemesi hafifçe daha da genişledi ve gitti. Chanyeol ise daha çok kızarmıştı.

"Ne? Biz aile değiliz ..." Chanyeol düşündüğü şeyle kızarmıştı. Baekhyun ... onun bir parçası olması ... BUNU DÜŞÜNMEK ÇOK ZORDU! BU BAEKHYUN'UN ÖZELİNE TECAVÜZ ETMEKTİ! 

ANNE! ÖZELİNE GİRME ONUN!!!

"Onu seviyorsun." Anne Im normal bir şekilde söylemişti, sanki Chanyeol'ün en sevdiği rengi söylüyormuş gibiydi. Chanyeol annesine bakmak için etrafında döndü, annesi ise oğluna kibarca gülümsüyordu.

"N-N-Ne?"

"Baekhyun'u seviyorsun." Dedi Anne Im. Chanyeol çoktan kızardığını hissedebiliyordu ve olabildiğince bunu bastırmaya çalıştı çünkü fazla belli etmek istemiyordu.

"N-Ne?" Chanyeol gergin bir kahkaha attı. "Ş-Şaka yapmayı bırak, anne ..."

"Bunu her tarafından görebiliyorum, Chanyeol." Dedi Anne Im. "Onunla ilgilenişin, onun arkasını kollaman, o etrafındayken verdiğin tepkilerin ... Her hareketinde yazılı bunlar, Chanyeol."

"..." Chanyeol annesinin gözlerini izlerken dili tutulmuştu. Gözleri parlıyordu ve bu, ona bir zamanlar Baekhyun'un gözlerinin parlamadığı zamanları hatırlatmıştı.

"Gerçekten tatlı bir çocuk, bunu görebiliyorum cidden." Diye devam etti Anne Im. "Doğru kişiyi seviyor olmana sevindim. Kendi başına gayet güzel sahip çıkabilir, dürüst olmam gerekirse büyük ihtimal senin yapabileceğinden daha iyi bakabilir hem de ama ona bakması için birisine ihtiyacı var. Güçlü birisi olsa da, hala acı dolu bir kalbi var. Onun tecrübelerinden yola çıkarak ondan birçok şey öğrenebilirsin ve o de aynı şekilde senden bir şeyler öğrenebilir. Doğru kişiyi seviyorsun. Seninle gurur duyuyorum, Chanyeol. Büyüdün ve mükemmel bir adam oldun." Daha sonra Chanyeol annesinin gözlerinin neden bu kadar parlak olduğunu anladı - annesi ağlıyordu.

"Anne ..." Ne yapacağını bilemeden, Chanyeol uzandı ve garip bir şekilde annesinin omzuna patpatladı.

"Sevmek sana bir sürü şey verir ama senden birçok şey de alır. Daha çok, birisini sevmek içindeki daha iyi olan tarafını çıkarmanı sağlar. Bu yüzden onu güzelce sev, Chanyeol, ama kendini sevmeyi de unutma." Chanyeol kendisine değer vermediği zamanlarda onun başına çıkarttığı zorlukları hatırlarken kalbi burkulmuştu. Onun da gözleri sulanmıştı ve kafasını salladı.