Το Πείσμα Της Αγάπης

12

    Πίσω στο σπίτι τα κορίτσια οργάνωναν το σχέδιο τους μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, δεν ήταν ώρα για αλλά λάθη.

Το σχέδιο ήταν απλό ώμος η Λούση είχε δώσει άδεια σε κάποια μέλι του πληρώματος της που τύχαινε να είναι και μοναδικά αγόρια με αποτέλεσμα να έχουν ένα τόσο δα προβληματάκι. Αλλά η Μάγια ήταν ανυπόμονη και ήθελε να τελειώνουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα έτσι σκέφτηκε να πάρουν μαζί τους τον καλύτερο φίλο της τον Νικ.

Ο Νικ και η Μάγια έκαναν παρέα από παιδιά, τον ήξερε και η Λούση και τον εμπιστεύονταν απόλυτα.

" Τέλεια ώμος πως θα τον βρούμε τέτοια ώρα?" ρώτησε ανυπόμονα η Μαρίνα. Οι δυο αδελφές κοιτάχτηκαν για λίγο και αφού αναστέναξαν είπαν μαζί.

" Στο λιμάνι !!"

Το λιμάνι ήταν το αγαπημένο του στέκι αν και μόνο 18 χρόνων έχει προκαλέσει μεγάλο σάλο στην καλή κοινωνία με της κγχ δουλειές του με τις κυρίες, της υψηλής αλλά και της χαμηλής τάξης, ώμος αποτελούσε ένα από τα ποιο αγαπημένα του σημεία για ψάρεμα νέων κγχμ κατακτήσεων.....

Σύμφωνα με την Σάντρα σήμερα θα έφευγαν πολλά πλοία με την πρωινή παλίρροια και τους έμεναν λιγότερο από τρείς ώρες μέχρι το ξημέρωμα και την παλίρροια. Έτσι αποφάσισαν μέσα σε μία ώρα να δώσουν ραντεβού στο λιμάνι ώστε να προλάβουν να ετοιμάσουν τα απαραίτητα για το ταξίδι.

Το σχέδιο ήταν απλό αλλά και δύσκολο, έπρεπε να βρουν τον Νικ για να τις βοηθήσει πρώτα και μετά θα έφευγαν για Καραϊβική. Για το τι θα γίνονταν πίσω όσο καιρό θα έλειπαν δεν τις ένοιαζε πλέον και πολύ θα άφηναν ένα γράμμα στην μητέρα τους που θα της εξηγούσαν μερικά πράγματα. Αλλά τίποτα άλλο. Όμως μιας και τα κορίτσια είχαν μάθει την αλήθεια ήθελαν να έρθουν και αυτές μαζί οπότε μην έχοντας άλλη επιλογή η Λούση συμφώνησε να έρθουν μαζί η Μαρίνα και η Φιλ.

Και μετά από τόσες ώρες με κόσμο η Λούση έμεινε επιτέλους λίγη ώρα μόνη της στο δωμάτιο της και με έναν μεγάλο αναστεναγμό έπεσε στο κρεβάτι της.

Λούση

Αχ θεέ μου πως έμπλεξαν έτσι τα πράγματα. Αύριο τέτοια ώρα θα ξέρω πως δεν θα μπορώ να ξανά γυρίσω σπίτι μου ποια. Όχι γιατί θα με κρεμούσαν αλλά γιατί ξέρω καλά τον πατέρα μου. Είναι αυστηρός και απόλυτος στα πάντα και αργά η γρήγορα η αλήθεια θα μαθευτεί και σίγουρα δεν θα την βγάλω καθαρή αν πέσω στα χέρια του. Το πολύ, πολύ να με κρεμάσει ο ίδιος η να με πετάξει από κανένα πλοίο δεμένη χειροπόδαρα. Ξέρω ότι ακούγετε τρελό και αν το έλεγα σε κανέναν θα έλεγαν αποκλείεται. Ώμος έτσι είναι η μοίρα μου, παιδί τον έτρεμα και ακόμα τον τρέμω. Πριν κανονιστεί το ταξίδι μου είχε γίνει ένας τεράστιος καυγάς για την παταγωδώς αποτυχία μου στο " νυφοπάζαρο" του καλοκαιριού. Μάλλον πρέπει να ντρέπεται για μένα αλλιώς δεν εξηγείτε εδώ με αποκάλεσε χαζό μπροστά στα μούτρα μου !!!. Αχ ....

Το ρολόι στο τζάκι μου υπενθυμίζει πως δεν είναι ώρα για ονειροπόληση αλλά για πακετάρισμα..... Τι να κάνουμε αφού δεν μπορούμε να αλλάξουμε το παρελθόν τρέχουμε να προλάβουμε το μέλλον.

Η Λούση μαζί με την Μάγια όταν τελείωσαν συναντήθηκαν στην έξοδο του σπιτιού όσο ποιο αθόρυβα γίνονταν. Η Λούση είχε πάρει όλα όσα πλέον δεν μπορούσε να αφήσει για πάντα πίσω της με αποτέλεσμα να γεμίσει ένα ολόκληρο μπαούλο ενώ η Σάντρα είχε μόνο έναν μικρό σάκο. Η Μάγια από την άλλη όμως τις άφησε με ανοιχτό το στόμα καθώς είχε πακετάρει τέσσερα μπαούλα και δύο μεγάλους σάκους.

" Τι είναι όλα αυτά ? " ρώτησαν ταυτόχρονα

" Τι τα βρίσκετε λίγα ?" ρώτησε πανικόβλητη η Μάγια.

"Μην την αγχώνετε, η μέση μου βγήκε μέχρι να τα κατεβάσω !" είπε η Φιλ με έναν αναστεναγμό.

" Αν δεν σας πειράζει ξεκινάμε? " είπε ειρωνικά η Σάντρα και βοήθησε την Φιλ να μεταφέρει τα μπαούλα μέχρι την άμαξα που τις περίμενε. Ο κακόμοιρος ο αμαξάς κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό μόλις είδε τα μπαούλα.

Περίπου ένα τέταρτο αργότερα είχαν φτάσει στο λιμάνι μπροστά από το πλοίο της Λούση οπού είχαν δώσει ραντεβού τα κορίτσια. Η Μαρίνα τις περίμενε ανυπόμονα ενώ εύκολα μπορούσες να διακρίνεις τον ενθουσιασμό της από μακριά... έλαμπε ολόκληρη.

Είχαν συνεννοηθεί να φοράνε όλες φαρδιά παντελόνια και πουκάμισα ώστε κανείς να μην μπορεί να καταλάβει με σιγουριά αν είναι γυναίκες επίσης έπρεπε όλες να έχουν πιασμένα πάνω τα μαλλιά τους και να φοράνε κάτι παλιομοδίτικα καπέλα που φορούσαν παλιά οι άντρες που έμοιαζαν περίπου σαν αυτά που φορούσαν οι πειρατές χωρίς φτερά και μπιχλιμπίδια όμως. Η Σάντρα και οι Λούση παρατήρησαν λίγο τις αποσκευές της Μαρίνας. Τέσσερα μεγάλα μπαούλα.

" Αχ σίγουρα είναι φίλες αυτές οι δύο" είπε η Σάντρα και άρχισε να γελά μαζί με την Λούση και την Φιλ.

Ενώ η Μάγια και η Μαρίνα ακόμα προσπαθούσαν να καταλάβουν για ποιο πράγμα μιλούσαν.