Το Πείσμα Της Αγάπης

18

Από την μέρα που ο Μπραντ και η Λούση μίλησαν το κλίμα του ταξιδιού όλο και βαράνε. Κανένας δεν μιλούσε σε κανέναν, η Λούση απέφευγε σχεδόν τους πάντες εκτός από την Σάντρα η οποία ανησυχούσε πολύ που η φίλη της είχε αρχίσει ξανά να μην τρώει και να έχει ξανά αυτό το χλωμό χρώμα.

flashback της Σάντρας

Η ζωή μου άλλαξε γρήγορα και δεν μετανιώνω για αυτό. Όμως τώρα αν Θέλω να τα βγάλω πέρα πρέπει να πιάσω δουλειά. Και η μόνη μου επιλογή είναι να δουλέψω για μια νεαρή κυρία. Οι πλακόστρωτοι δρόμοι είναι γεμάτοι κόσμο που κάνει της αγωγές του αν και μεσημέρι φθινοπώρου είναι τόσο ζεστό σαν να είναι καλοκαίρι, οι κομψές κυρίες με τα περίτεχνα φορέματα και καπέλα μπαινοβγαίνουν από τα μαγαζιά με τα υφάσματα να φορτώνουν τους άντρες η τους συνοδούς του μέχρι πάνω με τσάντες και μετα γρήγορα να πάνε σπίτια τους να φωνάξουν τις μοδίστρες τους για τα νέα τους φορέματα. Έχει πλάκα να παρατηρείς κομμάτια από τος ζωές των άλλων που όλο για κάπου τρέχουν. Εσύ τους βλέπεις γίνεσαι και εσύ ένα κομμάτι της ζωής τους έστω για λίγο και μετά πάλι χάνεσαι σαν το κύμα στον γιαλό.

Η ώρα ωμός περνά και αν συνεχίσω έτσι θα αργήσω στην νέα μου δουλειά. Οχ Χριστέ μου άλλη μια κακομαθημένη να νταντεύω.....

Η Σάντρα χρειάστηκε να περπατήσει αρκετή ώρα μέχρι να βρεθεί στην περιοχή με τα ομοιόμορφα σπίτια με τις μεγάλες αυλές και κήπους από την πίσω πλευρά του σπιτιού, με δέντρα και παγκάκια και μικρές διακοσμητικές λιμνούλες, περιτριγυρισμένα με μεγάλα κάγκελα και φράχτες που περικύκλωσαν τα σπίτια όπου ενώνονταν σε μεγάλες πύλες που κρατούσαν μακριά τους ανεπιθύμητους. Δύσκολο να κρατήσεις τα μάτια σου και το μυαλό σου σε ένα σημείο καθώς το κάθε τι που έβλεπε κανείς είχε την δικιά του ιστορία να διηγηθεί η να εξάψει την φαντασία σου και την περιέργεια σου για να μάθεις περισσότερα. Περπάτησε γύρο στα 20 λεπτά μέχρι να βρεθεί μπροστά σε ενα τεράστιο σπίτι ο Θεός να το κάνει σπίτι, έμοιαζε με παλάτι με τεράστιους κήπους που ενώνονταν με ένα δάσος που οδηγούσε σε μια μεγάλη λίμνη. Μπορούσες να χαθείς μέσα σε αυτήν την αχανές έκταση κήπου πόσο μάλλον μέσα στο σπίτι.

Μια φωνή μέσα της έλεγε να το βάλει στα πόδια, πως δεν θα είχε μέλλον μέσα σε αυτό το πολυτελές κλουβί. Αλλά κάτι άλλο μέσα στην καρδία της, της φώναζε πήγαινε!. Πήρε μια βαθιά ανάσα και άρχισε να προχωρά.

Σάντρα

Ευτυχώς δεν χάθηκα σε αυτήν την ζούγκλα, μέχρι να βρω την είσοδο του προσωπικού. Πρώτα έπρεπε να βρω την υπεύθυνη προσωπικού και μετά αν έπαιρνα την έγκριση της θα έβλεπα την νέα μου αφέντρα. Χτύπησα την πόρτα και μια ηλικιωμένη κυρία βασιζόμενη σε ένα, ένα μπαστούνι για να σταθεί μου άνοιξε την πόρτα.