Το Πείσμα Της Αγάπης

21

Λούση

Κάποιες φορές επιζητούσα την απομόνωση. Την μοναξιά μου, γιατί αν και ανυπόφορη μερικές φορές ήταν για να ακριβολογούμε πάντα η μοναδική που δεν απαιτούσε τίποτα από μένα. Μπορούσα να περάσω ώρες ατελείωτες συντροφιά με ένα βιβλίο η να κοιτάζω έξω από το παράθυρο μου, το τίποτα αλλά ταυτόχρονα τα πάντα. Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί αλλά ξαφνικά ξανά και ξανά έρχομαι αντιμέτωπη με τους φόβους μου. Φόβους τους οποίους ήλπιζα να μην τους ξανά συναντούσα.

Η ζωή μου ήταν πάντα προγραμματισμένη, από την μέρα σχεδόν που γεννήθηκα. Όλα σε τάξη και πρόγραμμα. Και εγώ πάντα υπακοή μέχρι την μέρα που γνώρισα τον Τζέιμς και μου άνοιξε κατά κάποιο τρόπο τους ορίζοντες αλλά και τους ποιο καλά κρυμμένους φόβους μου.

Στην ανάμνηση του ένα στραβό χαμόγελο γεμάτο μελαγχολία σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου είχε περάσει κιόλας τόσος καιρός. Αναστέναξα..

Ίσως μερικές φορές να ... Μπα τίποτα Απλός ίσως τα πράγματα να ήταν καλύτερα για όλους αν δεν τον είχα γνωρίσει αν δεν με είχε αλλάξει.. Ίσως Ίσως πολλά ίσως τριγυρνούν στο κεφάλι μου...Ίσως ακόμα και η Μάγια να έχει δίκιο που λέει πως κυνηγάω φαντάσματα. Το ξέρω πως μπορεί να κάνω λάθος στον τρόπο που φέρομε και πράττω...Απλός θέλω έστω και λανθασμένα να πω ευχαριστώ.

Η Λούση στο παρελθόν ήταν ένα υπακούω παιδί που δεν προκαλούσε ποτέ προβλήματα. Εύθραυστη και γαλήνια σαν πορσελάνη πάντα εκεί για όλους. Όμως ο Τζέιμς της έβγαλε στην επιφάνεια συναισθήματα που πάντα καταπίεζε για χάρη των άλλων με αποτέλεσμα να μην ξέρει ούτε η ίδια πως να τα διαχειριστή. Μια φορά μόνο είχε χάσει τον έλεγχο και η ίδια είχε τρομάξει τόσο με τον εαυτό της που πίστεψε πως είχε τρελαθεί, ποτέ δεν της είχε ξανά συμβεί αυτό. Αλλά αυτή την ιστορία θα την μάθουμε παρακάτω γιατί χάρις τον θυμό της η Λούση απέκτησε έναν νέο πολύτιμο φίλο.

Άγνωστος

Στα τσακίδια ! Που στο διάολο έχουν εξ εξαφανιστεί αυτά τα κοριτσάκια ! Με ρεζίλεψαν σε ολόκληρο το πλήρωμα ! Και δεν έφτανε μόνο αυτό εκείνος ο ηλίθιος ο στρατιώτης μας καθυστέρησε τόσο πολύ και μετά ο αναθεματισμένος αδελφός του σαν φάντασμα βρέθηκε μπροστά μας με αποτέλεσμα ενώ της είχαμε του χεριού μας κάθονταν σαν γεράκι και έβλεπε μέχρι να χαθεί το πλοίο από τον ορίζοντα έτσι ώστε να μην μπορούμε να τους ακολουθήσουμε γιατί αν είχε και αυτός κάποιο πλοίο όπως ο αδελφός τους οι ζημιές που θα μας έκανε θα ήταν τόσες ώστε θα έπρεπε να αναβάλουν την αποστολή μας για αρκετές βδομάδες που δεν τις έχουμε ! Που να πάρει και να σηκώσει !