Το Πείσμα Της Αγάπης

27

   - Ξέρεις τι ακριβός μου ζητάς ? ρώτησέ η Λούση μόνο που ακούστηκε περισσότερο σαν ειρωνεία πάρα σαν ερώτηση.

- Να σώσετε τον αδελφό μου, σας έκανα τόσο καιρό την χάρη και δεν είπα τίποτα σε κανέναν άλλα δεν πάει άλλο αυτό το κρυφτό. Λούση σε παρακαλώ μην με αναγκάσεις να κάνω πράγματα που δεν θα ήθελα. Της είπε αυστηρά και ταυτόχρονα ικετευτικά. Αν δεν τον ακολουθούσαν με το κάλο σίγουρο είναι ότι θα τον ακολουθούσαν με το ζόρι. Πότε δεν θα ήθελε να κάνει κακό σε μια γυναικά άλλα εδώ που είχαν φτάσει τα πράγματα και δεμένες θα τις πήγαινε και θα έλεγε όλη την αλήθεια για αυτήν την ιστορία.

- Αν γυρίσουμε πίσω στο Λονδίνο θα πρέπει να παντρευτώ τον αδελφό σου. Είπε απότομα η Μάγια που είχε χάσει το χρώμα της και μόνο στην σκέψη το τι τις περίμενε.

- Πίστεψε με κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει έχεις το λόγο μου.

- Δηλαδή γλιτώνουμε την μια κρεμάλα και βάζουμε την άλλη στην πραγματική κρεμάλα είπε η Φιλ αδιάφορα και έφαγε μια γερή αγκωνιά στα πλευρά από την Μαρίνα.

- Τι ? αλήθεια δεν λέω ?είπε κλαψουρίζοντας η Φιλ και κοίταξε την Λούση που φαίνονταν σκεπτική

- Λούση, δεν ξέρω ποια μπορεί να είναι αντίδραση του αδελφού μου μόλις βγει από την φυλακή άλλα είμαι σίγουρος ότι δεν θα σε καρφώσει ( το ελπίζω.. είπε από μέσα του ) πρέπει απλός να με εμπιστευτείς όπως τόσο καιρό έκανες και με έμενα.

Η Λούση δεν απάντησε απλός ένευσε ..

Λούση

Με το να δεχτώ να τον βοηθήσω σημαίνει πως πρέπει να πω αντίο στην ελευθέριά μου για τώρα ίσως και για πάντα, ακόμα και αν ο Μπραντ με διαβεβαιώνει πως ο Φρανς δεν προκύπτει να μας ξεσκεπάσει, τι θα γίνει αν κάνει λάθος για μια ζωή θα χάσω την δίκη μου πραγματικά αξίζει ? με το να τον αφήσω να πεθάνει θα πάρει και το μυστικό μου μαζί του άλλα και πάλι η Μάγια αν και τώρα φοβάται το ξέρω πως δεν θα μου το συγχωρέσει πότε που θα καταδικάσουμε και τον Μπραντ να μας μισεί για πάντα. Το κεφάλι μου βουίζει και θέλω να βάλω τα κλάματα, φοβάμαι να επιστρέψω χωριά να ξέρω αν πότε θα μπορώ να γυρίσω. Δεν έχω άλλη επιλογή από το να δεχτώ εξάλλου ούτε εγώ θα άντεχα πότε να πέθαινε κάνεις εξαιτίας μου...

- Πολύ καλά, θα σε ακολουθήσουμε ποιο είναι το σχέδιο σου.

- Για καλή μου τύχη ο φίλος της μικρής που με οδήγησε σε εσάς ξέρει το δρόμο για μια πολύ παλιά σπήλια στα νοτιά του νησιού μακριά από την πόλη που πόλοι λίγοι ξέρουν, καθώς η σπηλιά είναι παραθαλάσσια και μπορεί να δέσει πλοίο πολύ κοντά της χωρίς να γίνει αντιληπτό λόγο της φυσικής κάλυψης που προσφέρει το περιβάλλον..........