CHAPTER 17

1.8K 28 17
                                    

"Tara na girl. Alis na tayo." Tinignan ko sila for the last time. Once na nasaktan na si Yesha. Masasabunutan ko si Gette. Promise yan! Hope to die. 

Umalis na kami ni Martin dun at pumunta na kami ng classroom. Nakita ko si Charles dun pero di ko pinansin. Sabi sa inyo, imba ako sa pride eh. 

"Ohmygosh Shishi!!! Papalapit si Charles." Humarap sa akin si Martin at tinanong "Maganda na ba ako shishi? Ano? Waaaa. Ayan na siya." Nung nasa harapan na namin si Charles agad na mang hinawi ni Martin ang buhok niya sa may tenga niya. T-anginang bading to. Akala mo ang haba ng buhok eh. 

"Zy." Bigla akong tinignan ni Martin ng masama. Hahaha! Ang priceless ng mukha niya. Kung nakikita niya lang sana. Ayan talaga epekto ng pagiging bading eh. Tsk.

"Ano nanaman bang gusto mo Charles?"

"Pwede ka bang makausap?" Tinignan ko siya at nakita kong nagmamakaawa ang mukha niya. Di umeepek sa akin yan oy. 

"Paano kung ayaw ko?" Nagulat na man ako ng bigla siyang lumuhod sa harapan ko. Nilibot ko ang tingin ko at nakita kong lahat ng mata nasa amin. Si Sapphire napatingin din. Ganun din ang ibang TGND. Pag sinabi kong lahat. Lahat. Ito na mang si Martin mas lalo ako tinignan ng masama. Kasalanan ko bang maganda ako? DUH!

"Ano ba Charles. Tumayo ka nga jan." Tumayo ako at hinila hila ko siya pero naparami ata fats nitong lalaking to. Di ko kayang itayo eh. Ano ba na man to.

"Kausapin mo muna ako." Alam kong nakakahiya na tong eksena namin dito. Kainis na man. Ano bang problema nitong Charles na to? Tsk. Ito ba ang way niya para makausap ako? Tsk.

"Sige na sige na. Sundan mo ako." Di ko na siya hinintay tumayo at naglakad na ako papuntang rooftop. 

[ROOFTOP]

"Kausapin mo na man ako oh." Bwisit. Ano bang nakain nitong si Charles at kung maka-sad tone wagas? Nakakadiri.

"Andito na nga ako oh. Dali. Ang init init pa man din." Kahit hindi. Makulimlim yung langit eh. Mukhang uulan. Hassle. Uuwi pa man din ako ng bahay. Tsk.

"Okay." Nag-inhale exhale siya. Pucha. Bading netong anak-araw na to. "Sorry. Sorry kung hiningi ko yung tulong mo para maka-move on sa ginawa sa akin ni Gette. Sorry dahil hindi ko sinunod ang mga rules mo. Kailangan lang kasi ako ni Gette nung gabing yun. Olats na babae kasi yun e. Daming alam sa buhay." Napatawa na man ako dun sa sinabi niya. Parang kanina lang kung makahingi ng sorry wagas eh.

"Basta, Zy. Sorry talaga ah?" Agad na man niya akong niyakap at siniksik niya yung ulo sa leeg ko banda. Naramdaman ko yung hininga niya. Ang init. Jusko ano ba to?

*dugdug dugdug*

Agad ko na mang natulak si Charles. Ano yun? Normal na man siguro tumibok yung puso ng tao diba? Syempre buhay ako eh. Tsk. Wag kang mag isip ng iba jan Zyshiee.

"So, tutulungan mo na ba ako ulit?" Napatingin na man ako agad kay Charles. Since ayaw ko na man kay Gette sagad to the bones. Papayagan ko na lang. 

"Okay, okay!" Napangiti na man siya agad at umalis na ng rooftop. Ako, magpapaiwan muna. Tsk. Tignan natin kung saan ka pupulutin ngayon, Gette. 

--

"Oy uwi muna ako samin." Pagpapaalam ko sakanila. Andito kasi ako ngayon sa Secret Place namin.

KINGSTON UNIVERSITYWhere stories live. Discover now