CHAPTER 28

1.4K 22 7
                                    

"Don't tell me what to do!!! Call an ambulance!!" Sigaw ko sakanila. Inangat ko ang ulo ni Charles at hinimas ang ulo niya. God damn it Gette! Wag ka magpapakita sa akin!!

"H-hey." Napatingin ako agad sa nagsalita. His voice realy do captures my attention. Si Charles lang ang kayang magpa-hypnotize ng ganito sa akin. And I will never doubt it.

"Charles. Stop talking. Darating na yung ambulansya." Sabi ko sakanya. I bit my lower lip. Charles doesn't deserve this pain. Dapat talaga di namin sila iniwan. For heaven's sake!

Lahat kami dito nag-aalala. Si Gette hinabol na ng mga tauhan ni Daphney.

"H-hey. I'm not d-dying." I stare at Charles face. I memorized each side of his face. Kahit punong-puno na siya ng dugo bakit ang pogi pa rin niya? I heard him chuckled, "Ganyan mo ba ako kamahal?" Sabay smirk niya. Papaluin ko na sana siya kaso bigla na dumating yung ambulansya at tumakbo palapit sa amin. Binuhat nila si Charles at ako hinawakan ko ang kamay ni Charles.

"Zy, sa sasakyan ka na lang sumabay. Bawal daw sumabay sa loob eh." Sabi ni Aaron. Ngayon ko lang napansin si Aaron na ganito. He look so serious. Siguro nag-aaalala din siya kay Charles. What are friends for right?

"Okay." Tinignan ko si Charles. Wala na siyang malay. Tsk. You'll pay big time Gette. Big time.

**

Andito kami ngayon sa labas ng ICU. Lahat kami worried.

"Tawagan kaya natin ang parents ni Charles?" Sabi ni Eris.

"No." Sabay-sabay sabi nila Aaron, Dylan at Billy. Okay. Weird?

"At bakit? For heavens sake nasa ICU si Charles. 50/50 ang buhay niya. Ano yun? Ibibigay natin si Charles sa magulang niya nasa kabaong na?" Galit na sabi ni Yesha.

"Hindi niyo naiintindihan." Sabi ni Dylan.

"At anong hindi namin naiintindihan dito? Magbabarkada tayo. Tapos may sikretong nagaganap? Ano kami normal na kaibigan lang ninyo?" Mas pinili ko na lang manahimik. Ayoko ng mag-salita. Kung gusto nilang malaman ang sikreto hindi naman nila kailangan mag-sigawan. Sobrang pagod ako ngayon. Gusto kong magpahinga. Kaso di ko magawa lalo na't 50/50 yung taong importante sa akin. Pinikit ko muna ang mata ko. Iidlip na lang siguro ako.

"Guys. Chill muna. Madadaan naman ito sa matinong usapan." Saad ni Zoe. Di talaga ako makaka-idlip nito.

KINGSTON UNIVERSITYWhere stories live. Discover now