KINGSTON UNIVERSITY

CHAPTER 37

3 years later..

"Mama!" Bungad sa akin ng batang cute dito sa Condo na binili ko sa New York.

Yes. I'm in New York. It's a secret so don't tell anyone.

"Sam! Give mama a hug." Lumapit naman siya sa akin at niyakap niya ako ng mahigpit. Kaya naman nag-squat ako para magka-level kami. God! Namiss ko siya.

"Hi, Zy. I'm making dinner." Inangat ko ang paningin ko at nginitian si Heathe.

Andito siya kasi pareho kami ng school na pinapasukan. He transferred here kasi mas advance daw dito tsaka may gusto daw siyang layuan na babae. I wonder kung sino yun.

Heathe is a good cook. Kulang na lang eh lahat ng pagkain sa mundo gawin niya within one day kasi lahat ata alam na niya. Pwede na siya maging Chef! Kaso ibang course ang kinuha niya. Business Management because he is the heir of their company. Napaka-business minded yata ng magulang nito.

"Heathe, you really don't have to do this." Sabi ko at tumayo.

"Diba sabi ko sayo I want to be part of your life? Don't worry, Zy. Kahit may gusto ako sayo alam kong hanggang kaibigan lang ang tingin mo sa akin." He said and smiled bitterly.

Dati kasi halos araw-araw na sinasabi sa akin ni Heathe na may gusto daw siya sa akin wherein fact that it's not. Alam kong ginagawa niya lang yun para makalimutan yung babaeng iniwan niya sa Pilipinas. Nakuu. Sayang naman. Pogi pa naman itong si Heathe kaso binalewala lang nung babae.

Oh and btw, speaking of Hawaii. I stayed there for a month. Maganda ang rest house nila Eris doon. The only problem is that ang daming Foreigners na manyak at tingin ng tingin sa akin.

One time nung naisipan kong maligo doon pag-dating ko. Sinuot ko kaagad ang two piece ko. Pag-labas ko many boys were staring at me. Nung nag-lakad na ako someone slapped my butt. God damn it! Kaya nawalan ako ng gana mag-stay doon. Ang daming manyak. Tsk.

And if you're asking who is Sam. He is my Son. Sam Blake V. Ocampo. Kahit bitter ako sa nangyari sa amin ni Charles, my son deserves his last name. After all ang gwapo ng anak ko. Kaso lahat ng features ng mukha ni Charles eh napunta lahat sa anak ko. Kahit yung kulay niya. Ugh! Buti na lang at ugali ko ang nakuha nitong batang 'to. Paminsan kasi may pagka-spoiled siya kaya lahat ng gusto niya nakukuha niya. He's my Unico Hijo afterall.

Nung time na umalis ako sa Pilipinas all my connections there was cut. Putol. Wala na. Dineactivate ko na rin lahat ng social media accounts ko para wala nang kakausap sa akin. i kinda miss them.

I wonder if nakasal na ba sila ng Ate ko. Anyway. I don't care. All I care now is the present and a beautiful man standing infornt of me.

"Oo na oo na. What's for dinner?" Kinarga ko si Sam and he gave a peck on my cheeks. Nakakagigil talaga itong batang 'to.

"Adobo, beefsteak and mango float." Binaba ko si Sam sa upuan niya at siya naman eh tuwang-tuwa. Damn it! I want to pinch his cheeks.