KINGSTON UNIVERSITY

CHAPTER 21

Naalimpungatan ako ng maramdaman ko ang silaw ng araw sa mga mata ko. Gusto ko pang matulog. Damn it!

Bumangon ako at hinawakan ko agad ang ulo ko. Ano bang nangyari kagabi? Ang sakit ng ulo ko. Tsk.

Sinuot ko ang tsinelas ko at nagwash up sa C.R ko. Ang sakit ng ulo ko. T-angina.

"Good Morning." Pagbukas ko ng pintuan si Charles agad bumungad sa akin. Kaimbyerna na man oo!

"Kung ayaw mong mawalan ng mukha umalis ka sa harapan ko." Tumabi siya at naglakad ako papuntang kusina. May gamot ba dito? Tsk.

"Anong hinahanap mo?" Nagulat ako. Bwisit. Sinundan pala ako dito.

"Naghahanap ng daga." Kita na ngang masakit ang ulo ko eh.

"Ito oh." May inabot siyang gamot sa akin.

"Ano 'to? May balak ka bang lasunin ako? Wag na. Tapon mo na yan." At naghanap ulit ako pero wala akong makita. Parang kelan lang dati halungkat ako nang halungkat dito may nahahanap akong gamot bakit nagtatago sa akin yung mga yun? Ayaw ba nilang pumasok sa katawan ko? Tsk.

"Inumin mo na to." Agad niya sa pinasok sa bunganga ko ang gamot at inabot ang tubig. How harsh. -_-

"Pag bumula-bula ang bunganga ko mamaya. Dadalawin kita gabi-gabi." Sabay rawr ko.

"Tsk. Ewan ko sayo Zy. Sige. Alis na ako." Kaya pala naka-uniform siya. Bahala nga jan. Masakit ang ulo ko. Tsk. Teka.. MAY NAKALIMUTAN SIYA!!

"Hep hep!! Asan ang pagkain ko?!" Nilingon na man niya ako at ngumiti sa akin.

"Ano bang nangyayari sayo? Ayan o sa lamesa. Tsk. Sige." Napatingin na man ako sa mesa. ABA! Sino ba na man magtataka na pagkain to eh naka-cover. Tsk.

Kinain ko na lang yun at dumiretso na sa bathroom ko para maligo na. Medyo nawala na rin kasi yung sakit ng ulo ko at may aasikasuhin pa akong mga bwisit.

Habang naliligo ako. Napatigil ako ng may biglang tumawag sa cellphone ko. Kita na ngang naliligo. Bwisit.

Umahon ako sa bath tub at inabot yung phone ko. Tinignan ko ang caller ID pero walang pangalan. Ano nanaman ba 'to? Scam?

Sinagot ko ang tawag at sinigaw-sigawan siya.

"Hoy lalake o babae busy ako sa pagliligo ko ngayon. Kaya pwede ba wa--" napatigil ako sa pagyawyaw ng marinig ko ang nakakakilabot na boses sa buong mundo.

"Chill." 1 word lang yun pero kinilabutan na ako ng todo. T-angina.

"A-anne."

"Long time no talk, Scar." F-uck. What does she wants?

"A-anong kailangan mo?" T-angina sa lahat ng t-angina!!

"Alam mong hindi pa ako tapos sayo diba? Masyado ka kasing duwag. Lumipat-lipat ka pa ng school dito pa sa K.U" P-akshit lang talaga! Dagdag problema nanaman ba to?

"Matagal na yun Anne. Hindi mo pa ba ako titigilan?" Mahigit 4 years na ring may balak itong si Anne sirain ang buhay ko. Hanggang kelan ba ang gusto niya?

"Sorry My dear. But the word 'stop' doesn't appear in my dictionary." At tumawa ito ng pang-demonyo. Mas demonyo pa 'to sakin e.

Binaba ko agad ang tawag at napahawak sa gilid ng bath tub ko.

Hindi talaga niya ako titigilan. Halos patayin niya na ako dati tapos ito nanaman ba? Babalik nanaman siya? Hanggang kelan ba ako bibigyan ng mga pagsubok? T-angina. Ang sarap mag-suicide.