A Man's Life

Thirty-one

Nang mag-third year kami, nangailangan ang partido nina kuya Mason ng panibagong candidates para sa Student Council dahil grumaduate na mostly yung dating officers. One of which is their president. Dahil ata nasa position na si kuya Mason, siya ang magiging successor. Siya ang tatakbong president.

Ako, gusto ko sanang sundan ang mga yapak ni kuya Mason. Yaman din lamang at naiinvolve na ako sa politics dahil ako nga yung laging nagiging president ng section namin, gusto ko sanang i-push sa next level. Kaya lang, na-chi-chicken out ako.

Ewan ko nga din eh. I have no doubt naman sa influence ng mga bestfriend ko sa school upang magkakuha ng supporters. Pero there’s a part of me na… how can I prove myself, my worth kung iaasa ko sa kanila yung status ko for candidacy if ever diba? Ayoko namang masabihang nanalo lang ako dahil sa impluwensya nina Charlie at Louie. Gusto kong manalo dahil nakita ng mga constituents ko na deserving ako.

At isa pa, baka mamaya wala ng slot sa partido nina kuya Mase. Mapahiya pa ako diba? Sa mga ganitong sitwasyon, isa lang ang pinupuntahan ko. Salon. Eh kasi duh! Pag-aari yun ni tita Charlene. At gusto ko siyang makausap kaya naman pupunta ako dun. Besides, paubos na ang BB Crème ko. Kukuha nalang ako sa supply ni tita ng BB Crème kesa naman sa gusmastos pa ako sa pagbili sa Etude House.

Buti nalang at hindi puno ang Salon ni tita kaya hindi siya ganoon ka busy. Yung mga tauhan lang niya ang umaasikaso sa mga customers niya. At dahil konti lang ang customers, hayun, nagpapapedicure siya.

“Hi tita!” bati ko sa kaniya habang papalapit sa upuan niya.

“O, Chan-Chan baby! Napadalaw ka?” sabi niya habang nakikipagbeso-beso.

“Magpapa-foot spa po. Libre naman eh,” sagot ko saka pumuwesto sa katabing upuan niya.

“Naku! Ito talagang pamangkin ko,” sabi ni tita tapos ngumiti. “Lottie!”

“Yes achi?” sabi ng isa sa tauhan ni tita Charlene nang lumapit ito sa amin.

“Paki-asikaso naman ng pamangkin ko. Foot spa and massage tapos pakilinis na din ng toenails niya,” utos ni tita.

“Sureness!” sagot naman ni Lottie. “Ay! Fairnez te, gwapo.”

“Hay, inggit naman akez. Maanda ka na may fez pa. Di ka na mahihirapan,” sabi ni Lottie. Napakunot naman ang noo ko. Ano na naman to? “Sayang nga lang.”

“Ang alin?” di ko na napigilang magtanong.

“Hay naku! Ganyan din ako noong una. Hindi ko din tanggap. Siyempre inisip ko ang future. Kelangan kong kumayod para lang magka-fafa. Ganyan naman halos lahat eh! Kung ala kang datung, al aka ding lovelife,” paliwanang ni Lottie.

Nakakunot lang ang noo kong nakatingin sa kaniya. Na may halong pagtitimpi. I think I know where he’s getting at. And NO! You just thought I am but NO! a big NO!

“Hay, kung may choice akez mas pipiliin ko ding maging straight! Pero wala tayong magagawa eh! Just spread your wings and learn how to fly!”