Zadumany Chrystus

27 10 0
                                    

Wiejska nostalgia
Zamknięta w lipowym drzewie
Wyrzeźbione rysy ostre
A jednocześnie tak piękne

Zatrzymałem się na chwilę
By utonąć w melancholii
Czystego zachwytu i czasu
Którego na próżno dziś szukać

Spoglądam na twarz smutną
Oczy, cierniową koronę
Głowę, opartą na spróchniałej dłoni
Kapliczkę, chylącą się ku upadkowi

Nad czym tak myślisz
Chrystusie zadumany
Czy los nasz Ci obcy
Czy byt nasz tak marny?




01.06.2015



Dwanaście oddechów nocyOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz