Bracia
Kwiaty młodości waszej
Ścięte bez litości zostały
W gruzach cierpieliście
Zamiast życia czerpać wiele
Spotykając innych
Kryliście się przed kulami wroga
Uczyliście się życia
W podziemnych, zimnych progach
Wartości? Zginęły
Razem z tymi, którzy przekazać je mieli
Braćmi waszymi były karabiny
Któreście w rękach silnie trzymali
I tylko niepewność wielka
Czy żyć będziecie, czy zginiecie
Z bronią lub piórem w ręku
Czy koszmar się skończy...
I teraz ja mam lata swoje
Tak jak wy wtedy
Czy przeżywać wojnę mi będzie
I los wasz podzielę...?
17.03.2015
YOU ARE READING
Dwanaście oddechów nocy
PoetryZbiór wierszy z nutą melancholii, traktujących o tęsknocie, poszukiwaniu swojego miejsca w świecie, miłości i o tym wszystkim, o czym dzisiejszy świat zapomniał...
