ZODIAC UNIVERSITY: Meet The Zodiac Circle

Chapter 2

***Photo above are the Zodiac Signs***

*---*---*---*

Pangatlong mulat ko na ito..

"A-aray ko," bungad ko nang bumangon ako sa isang malambot na higaan.

Ang ganda ng room..

Hindi ko maipapaliwanag ang pakiramdam ko ngayon, nakakagaan habang pinagmasdan ko ang paligid. Maraming mga higaan katulad ng hinihigaan ko, pero nasaan na naman ako?

Maliwanag ang paligid. Nasa isang eleganteng kwarto ako. Maputi ang pintura ng dingding at ginto naman ang kulay ng pintuan, malaking pintuan na may disenyo. May mga alitaptap na nagliliwanag sa buong paligid, kulay dilaw, ang gaganda!

Naalala ko, nasa isang paaralan ako, Zodiac University raw ang pangalan. Tapos nakilala ko rin ang matandang lalaki na si Sir Polaris.

Kung nasa unibersidad pa rin ako hanggang ngayon, edi hindi ako nananaginip. Sampalin ko nga sarili ko!

"Ow!"

Hayuf. Ang sakit.

Sinubukan kong mag-unat-unat at ginalaw ang mga braso. Mukhang okay na ako kasi nakakagalaw na ako nang maayos. Hindi kagaya kanina na ang hirap tumayo, pero.. nagugutom ako.

"Hi dear, okay na ba ang pakiramdam mo?" bungad sa akin ng isang magandang babae na naka-white lab gown nang pumasok siya. Ang puti niya, bagay sa kaniya ang kaniyang brown curly hair. Ngayon lang ako nakakita ng taong walang pores ang mukha, maganda nga talaga siya, at nakaka-attract din ang kaniyang yellowish-brown na mga mata.

Nakasuot siya ng orange formal top at black pencil skirt, sinapawan niya ito ng white lab gown.

Oh wait, dito ba ang clinic ng unibersidad? Sabi ni Sir Polaris na ipapahatid niya raw ako sa clinic, baka ito nga 'yon?

"Ako si Nurse Twinkle, since wala kang student's nameplate pwede ko ba makuha ang pangalan mo? For medical record lang," malumanay na wika niya.

Tama, nasa clinic nga ako. Ang ganda ng nurse nila, a.

"Sky Nunez, po," sagot ko naman.

Biglang umalburuto ang tiyan ko, narinig yata ng nurse dahil bigla siyang ngumiti, nakakahiya naman, parang ilang araw na akong hindi kumakain, a?

"I-che-check ko muna ang BP mo, dear, ta's pwede ka na makalabas sa clinic para makakain ka na," sabi niya. Narinig nga niya na nagugutom ako.

"Maraming salamat po, Miss," sagot ko.

"Walang anuman, dear," sagot naman niya.

Hinintay kong ilabas niya ang mga medical tools pero hinawakan niya lang ang braso ko at pumikit siya. Now, I can feel something tingling in my arms. Parang kuryente na dumadaloy sa veins ko. Did she bewitched me or something?

"Normal na, ito siguro ang epekto ng dalawang araw na pagpapahinga, nabawi mo na ang iyong enerhiya," inform niya sa akin habang nakangiti.

Nanlaki ang mga mata ko. Ano raw?!

D-dalawang araw?!

"Dalawang araw na po akong nasa clinic niyo?" gulat na tanong ko.

"Yes dear, kaya naiintindihan ko kung naghahanap na ng pagkain ang tummy mo ngayon," tugon niya.

Holy shet! Holyyyyy sheeeeet!

Naalala ko 'yong pag-aaral ko, patay na! Tsaka 'yong bahay at mga kagamitan ko, patay times two!

"May banana cake sa mesa, dear, snacks ka muna, tapos pumunta ka sa cafeteria para makapaghapunan ka na, mag-aalas sais na rin ng gabi, malapit na matapos ang mga klase," tugon niya.