ZODIAC UNIVERSITY: Meet The Zodiac Circle

Chapter 42

Pinagalitan nga talaga ako ni miss Twinkle, parang tumubo ang sungay niya nang dahil sa akin. She's so scary.

"Sky, when I said do not go out, DO NOT!" scold na naman niya sa akin.

"P-pasensya na po miss Twinkle, nabobored lang kasi po ako, kaya hindi ko napigilan na kunin ang libro para mapaglibangan ko," explain ko pa.

"I don't want to think na kapareho kayo ni Karsten, but you really are starting to resemble her," wika niya.

Akala ko ba sa lunch pa siya babalik. Na scam ako.

"I have no choice, I have to lock you up," miss Twinkle.

"H-huh?" ako.

Gumawa ng shield barrier si miss sa higaan ko na halos isang metro nalang ang pwede kong malakad-lakaran.

"m-miss," ako.

Lumabas si miss, hindi niya ako pinakinggan. Umupo nalang ako sa clinic bed at binabasa ang libro. Damn, she's scary.

Karsten, ganito rin ba ang nangyari sa iyo dati? You must be very lonely.

Nang binuklat ko ang libro, nakita kong umuusok ng itim ang kamay at mga braso ko. What the heck is this? Ito ba ang black hollow na sinasabi nila?

Bigla akong nakaramdam ng pagmamanhid sa katawan ko, at nahihilo rin ang ulo ko. Somebody! Help me!

I-I can't feel a thing. I can't feel my body.

"Sky!" biglang tawag sa akin ng isang babae sa harapan ko na kaboses si mama.

"Mama?" ako.

"Sky, it will be okay," tugon niya.

It's blurry but I see my mom's body figure standing in front of me. I am starting to hallucinate things.

"Remember everything Sky, you have to know who you are," wika rin ng isang babae katabi ang mama ko na nakasuot ng black dress. Who is it?

Hindi ko nakikita ang mga mukha nila.

"S-sino kayo?" napapaos kong sambit dahil sa pamamanhid ng buong katawan ko.

"Karsten," tugon ng babae.

I am hearing dead people's voice, hindi ako okay.

Sa isang iglap ay nawala sila. At nawalan na rin ako ng malay.

"Sky! Gumising ka muna, dinalhan kita ng pagkain," malumanay na wika ni miss Twinkle habang hinahaplos ang buhok ko. I can see clearly na, at bumalik na rin ang lakas ko. Nawalan ako ng malay ng tatlong oras. But I came to realize, am I a patient or a prisoner?

"I'm sorry I had to lock you up, hindi lang kasi ako pwedeng magwalang bahala, alam mo naman siguro na may black hollow sa katawan mo---, dagdag niya.

"Opo, okay lang po," agad na tugon ko.

"If it will not get cured Sky, you will be devoured by the Dark Source power," dagdag niya.

"How about Gino? Bakit walang nakahalata na mayroong black hollow sa katawan niya?" ako.

"He was already devoured ever since nasa labas pa kayo, and we did not notice it," miss.

If only I had known, baka na rescue ko pa si Gino noong nasa healing river ako.

"Oh no, Gino," ako.

"He's still out there, in fact he already killed 5 students since yesterday," tugon ni miss.

Nanlaki ang mga mata ko nang malaman kong nakapatay si Gino.

"W-what?," ako.

"Pinigilan na namin ang ibang estudyante na lumapit pa kay Gino since he is really dangerous, pero may mga estudyante na nag-insist pa rin na dakpin siya, gaya ni Third," miss.