CHAPTER 14 " Ang Karumal dumal na pagpatay "

865 54 22
                                    


3rd PERSON POV

Ang akala ni Keira ay do'n na natapos ang lahat ngunit nagkakamali siya.

Pag akyat niya sa third floor ay do'n niya nakita ang iba pang mga katulong nila na nakabigti, labas ang mga dila nito at nakadilat pa ang mga mata.

At may napansin din siyang may nakaukit sa mga noo nito.

K ang letrang nakaukit.

"Hindi ito maari"bulong niya pa.

...........

Si Kristine naman ay halos hindi na niya kayanin ang mga nakikita niya, dahil napakabrutal ang pagpatay sa mga ito.

Pero pilit niya pa ring magpakatatag alang alang sa kaibigan niya.

Dahil para sa kaniya, siya na lang ang meron si Keira ngayon. Dahil hindi parin nila matawagan ang mga magulang nito.

Hindi niya lubos maisip na mangyayari  ang bagay na  ito.

"Tutulungan kita, at hindi kita maaaring iwan. Dahil kapatid na rin ang turing ko sa'yo."sabi nito sa kanyang sarili.

.................

Nanginginig sa galit si Keira, at litong lito na ito.

"Bakit nangyari 'to, bakit ako pa?ano bang kasalanan ko sa inyo, at dinamay niyo pa sila."

Iyak ito ng iyak, kasabay nito ang pagbagsak ng malakas na ulan, kulog at hangin, na tila nakikisabay at nakikiramay kay Keira.

Tumayo ito ng tuwid, at walang nakabakas na ekspresyon sa mga mata nito, blanko at tumitingin lamang ito sa kawalan.

"Ipaghihiganti ko kayo, at hanapan ko ng hustisya ang inyong pagkamatay."

Pero bigla rin siyang napahinto, at nanlambot ang mga tuhod, dahil may isa pang problema, ang mga magulang niya.

"Aaaaahhhhhhh"

Napasigaw na lamang siya, dahil sa tindi ng frustration ang kanyang nararamdaman.

"Aaaahhhhhhhh"

~tughh....tughh...~(tunog ng kidlad)

Tumayo siyang muli, at sa pagkakataong ito ay tumakbo siya at hinanap ang bestfriend niya.

Kabado rin siya dahil baka pati ito ay madamay pa, at hindi niya iyon kakayanin.

Pagbaba niya ay naabutan niyang nakatayo ng tuwid at seryoso ito, at wala na rin ang pagkachildish nito.

Nagulat at nagtaka si Keira sa nakita niya pero isinawalang bahala  niya muna.

"Don't worry, everything will be okay, nandito ako at tutulungan kita" seryoso ang pagkasabi nito.

Tumango na lamang si Keira kahit nagtataka parin siya sa inaasta ng bestfriend niya.

"Ako na muna ang bahala sa'yo keira"

At lumabas na nga ang dalawa at tinungo agad nila ang garahe.

Pagkarating nila do'n ay naabutan nila ang personal driver ng pamilya ni Keira at nanghihingalo na rin ito, dulot sa pagsaksak  sa kanyang dib dib.

Nilapitan nila ito at nagtanong kung ano ba talaga ang nangyari, pero imbis na sumagot ay  may binigay ito kay keira, isa itong disk.

"Umalis na kayo ." Sabi nito at umubo ubo pa ito ng dugo kasabay nito  ang pagkawalan ng malay niya. Wala na ring matinong sasakyan dahil wasak na ang mga ito.

Tumakbo na lamang sila palabas ng bahay kahit malakas ang ulan. At sa paglabas nila ay tila nagslow motion ang lahat.

~boooggghh...boooggghhhsss...~(tunog ng pagsabog)

Sumabog ng napakalakas lakas ang kanilang bahay.

Ang kaninang puno ng nakakalat ng dugo at may mga taong patay. Ngayon naman ay nanliliyab na ito ng apoy.

Pagod?

'Yan ang nararamdaman nina Keira at Kristine sa mga oras na ito.

..........

Sa kabilang banda naman ay abala parin sila sa paghahanap sa sinasabi  nilang kambal.

"Halos tatlong oras na tayo dito, pero parang nghahanap lang tayo ng wala."Nathan

Nagrereklamo na si Nathan dahil kahit anong gawin nila at halos chineck na nila ang mga students profile pero wala talaga silang pwedeng paghinalaan.

Pero isang tao ang nagagaw pansin.

"Wait, tignan natin ito."Mark.

Pero wala naman silang nakita ni isang imormasyon ang nakalagay dito.

Unknown

Unknown

Unknown...

'Yan lamang ang mga nakalagay.

Pero hindi parin sila  sumuko sa paghahanap, hanggang sa may nadiskubre sila na isang bagay.

Bagay na imposible, dahil wala silang alam tungkol dito.

Kahit sila ang pangalawa sa may  mataas na posisyon sa paaralang kanilang pinapasukan pero wala silang alam tungkol sa bagay na iyon.

"Nakapagtataka"

'Yan lamang ang salitang lumabas sa bibig ni Dave mula nung sinimulan nila ang paghahanap.

....................

SOMEONE'S  POV

HAHAHAHAHA.....masakit ba Keira? Kulang pa 'yan.

At huwag kang mag alala makilala mo rin ako.

Pero 'di muna sa ngayon dahil maglalaro muna tayo.

Hide and seek?

Hmmm pwede na rin.

'Yan masaktan ka, nababagay lang 'yan sa'yo.

HAHAHAHAHA.

Nagtataka ba kayo kung bakit alam ko.

Syempre hindi at ayaw ko munang  sabihin.

Makapag pahinga na nga muna, dahil pagod na rin akong makipaglaro at nagawa ko na rin ang plano ko.

Wew...blood stains?

Nice.

"I'm your black side, and I'm no one."

.................

Woah....wetwew.

'Yan na po muna.

Happy reading sa inyo.
And don't forget to vote and leave some comment.

COMMENT
   AND
  VOTE


THE SISTERS AGONY    [ COMPLETED ]Kde žijí příběhy. Začni objevovat