CHAPTER 32 " Illusion "

620 20 1
                                    


KEIRA'S POV

" Shit, 5 minutes to go, late na tayo" sabi ko kay Lorraine. Kaya naman ay dali dali kaming umalis don. Kasama rin namain si Nathan na pawis na pawis.

" Guise, mauna na kayo, hindi nila pwedeng makita na kasama ko kayo." Sabi niya sa amin ni Lorraine. At dali daling lumiko ng daan papunta sa office of council?

Pero hindi ko na lamang ito pinansin at hinatak ko na si Lorraine. Dahil baka maabutan pa kami. Hinubad na rin namin ang jacket na binigay ni Nathan at ipinasok ko ito sa suot kong bag.

Pagdating namin sa tapat ng room ay nirelax muna namin ang aming sarili. Nang sa ganon ay hindi nila mahalata na sumabak kami sa isang matinding bakbakan.

"Are you okay?" Tanong sa akin ni Lorraine.

"Yes l am." Tugon ko dito bago namin buksan ang pinto. Pagbukas ko ay lahat sila napatingin sa amin. Na tila ay naguguluhan? Why? .

Bakit nga ba? And where's Kristine? Dahil wala ito sa kanyang upuan. Pagtingin ko naman sa tabi ng upuan ko ay napansin kong may kakaibang titig sa akin si keilla? Why?

May mali ba?

Tinignan ko naman si Lorraine na katabi ko, nakakunot noo lamang ito at nagtataka.

" What's wrong with them?" Tanong ni Lorraine, na tumitingin lamang sa  mga kaklase ko. Na tila naguguluhan ito.

At pansin ko rin na parang kagagaling lang sa iyak ang mga ito, mugto yung mata nila, at parang kinakabahan?

"B-bakit bumalik pa kayo? Mamamatay tao kayo." Sigaw ng kakalase ko. Anong pinagsasabi nila? May nangyari ba? At bakit mamamatay tao kami? May namatay ba?

" Bakit niyo pinatay si Kristine? diba best friend mo siya keira? Bakit? " dagdag pa ni Kiella. Kiella what do you mean? Hindi ko magagawa iyon. At alam kong alam mo na kung kaano-ano kita.

" Tama, akala ko pa naman, isa kang mabait, at kinilala ka pa naming bilang hero, dahil sa ginawa mo." Sigaw ng isa kong kaklase.

Patay na si Kristine? Why? Sino ang pumatay sa kanya? Sino.....?
Tinignan ko ng masama ang mga kaklase ko, at ganoon din ang ginawa ko sa prof namin.

Pagtingin ko naman sa prof namin ay may napansin akong nakaguhit sa may pulsuhan niya? Kaya naman ay pilit ko itong tignan. Nang bigla niyang inayos kuno ang sleeve ng polong suot niya. And he even smirk? The heck. Bakit parang may tinatago si sir Jung.

Yes it was sir jung ang  iniidolo kong prof. Know why? Ang galing niya kasi  sa pagtuturo. Yung tipong kahit alam ko na lahat ay may natutunan parin ako mula sa kanya. Cool right? Pero bakit parang nagiba ang ihip ng hangin.

" Where is Kristine? At paano niyo sinabing patay na siya?" Ay ask them coldly. Kaya naman ay parang namutla ang iba.

Hindi ako naniniwalang patay na si Kristine, dahil ramdam ko parin ang presensya nya sa loob ng campus. Pero bakit parang maya mali. Why? May nangyari nanaman ba?

" Pinatay mo siya!!! Tapos ngayon hinahanap mo!! Kaya, mamatay kana rin." Sigaw nila at kumuha ng patalim? The fuck..Whats wrong with them. Dahil parang wala sila sa kanilang mga sarili.

Tinignan ko naman si sir Jung, na nagtataka. Wala siyang ginagawa at hinayaan niya lang sumugod ang mga kaklase ko. At bakit may mga patalim sila?

" yaahhhhh" sigaw nila at sinugod na nga kami ng tuluyan. Iwas lang kami ng iwas.  Dahil ayaw namin silang saktan. Shit... What happened? Kanina lang maayos naman sila, tapos ngayon.

Nang biglang bumukas ang pinto at lumuwa mula rito ang mga jerks. Hinihingal pa ang mga ito at parang kinakabahan? Tinignan ko si Dave na parang hindi mapakali, Si Mark na pawis na pawis. At si Nathan na hingal na hingal.

THE SISTERS AGONY    [ COMPLETED ]Where stories live. Discover now