Blind Love

Kabanata 10

Kabanata 10

"GET off her!" Malamig na sita ni Dash.

"Huh? I'm not doing anything!" Natatawang sabi ni Zeijan. Hinawakan pa nito ang palapulsuhan ko at inaasar si Dash.

Mas nairita lang ang kapatid niya. Hobby ata talaga nitong si Zeijan na asarin ang kapatid.

"Fuck you, Zeij! Once I got my sight back I promise, I will kill you!" He hissed. Natawa pa ako ng abutin ako ni Dash at mabilis akong hinapit palapit sa kanya.

"Hala, wala naman akong ginagawa! Kinakumusta ko lang si Reah-tot!" ani ng tatawa-tawang si Zeijan. Napailing na lang ako sa kalokohan nito at hinawakan ko ang kamay ni Dash.

"You, stop calling her names!" Humigpit ang hawak sa akin ni Dash. Zeijan laughed and shook his head, sumulyap siya sa akin at nag-make face bago nginuso si Dash.

Kinaltukan ko na at napangiwi siya, ngumunguso na nag-iinarte.

"Tama na, Zeij," mahinang saway ko. Halos mamula na si Dash sa inis.

Kagagaling lang namin ng clinic kanina para sa check-up niya at maayos naman ang lahat. Kailangan na lang naming antayin ang araw ng operasyon.

Pagkatapos ay dumiretso kami sa mall para kumain, mabuti na lang ay kasama namin si Zeij pero inaasar naman niya si Dash na galit na.

"Init naman ng ulo nito, high blood?" pang-aalaska pa ng kapatid. "Siguro no'ng pinagbubuntis ka ni mammeh iritado siya kay daddeh?"

Hindi rin sumama sila Kuya at Thallia sa amin dahil pina-check up nila 'yong kambal.

Dash scoffed. Mas natawa si Zeij.

"Ano ngayon, at least 'di naalog sa tiyan ni mommy," sagot ni Dash at nakagat ko ang labi para pigilin ang ngisi nang mapawi ang ngiti ni Zeij.

"Wala naman personalan dito, Dash-beybe!"

Umiling si Dash. Hindi pa rin matigil sa pang-aasar itong isa.

"Bakit, ang cute nga ng Reah-tot!" He retorted.

"Cute? Huh? Do you think that's cute? What about I'll wring your neck and let's see if you'll be cute after I kill you." Sarkastikong sabat naman ni Dash dito.

"Wow...very scary, kunwari naihi ako sa boxers sa takot," he even faked a shiver. Dash attempted to smack him. Medyo malayo si Zeijan sa kapatid at 'di aabutin ng palo pero lumapit si Zeij para mahagip ng kapatid.

It made me smile. It's the small things.

Zeijan groaned.

"You're so harsh, Dash! Zidney-tot din naman tawag ko sa kapatid natin noon, a! Wala namang masama kung kay Reah din." Ngumisi siya sa akin sabay kindat. "'Di ba, Reah-tot?"

Natawa ako bago nailing.

"Kahit na. You stop calling her names or endearments whatsoever..." Ngumiwi ito.

"You can't stop me, I'll call her that! Bahala ka!" Maktol ni Zeijan. Napamura naman si Dash at akmang aabutin muli si Zeijan ay mabilis kong niyakap ang baywang niya para pigilan siya.

"Hayaan mo na lang, wala lang 'yang magawa," bulong ko kay Dash. He groaned and let go at tumawa-tawa naman si Zeijan sa tabi ko.

Pumasok kami sa isang resto habang hawak-hawak ko ang kamay niya at nakaalalay ang cane niya sa paglalakad niya.

"Seriously, Zeijan, sinong mas matanda sa inyo ni Dash?" Nilingon ko siya nang maisip iyon.

"Syempre ako," sagot ni Zeijan. "I am a year and so older than him, you see." He wiggled his brows.