Blind Love

Kabanata 14

Kabanata 14

"REAH..." he murmured. Nanuyo ang lalamunan ko sa sinabi niya habang siya ay nakatitig sa akin. His mouth parted and closed again. I saw his eyes sparkled pero ipinikit niya iyon nang mariin.

"You're Reah?" I gasped.

"I..." I hesitated.

"You have the same name..." he said at nakita ko ang pagkunot ng noo niya at pag-iling, tila nagdadalawang-isip. "But it's impossible..." he whispered.

Nagulat ako nang parang napapaso niya akong binitawan at gulat na napatingin lang ako sa kanya. He was still staring at me, hindi ko mabakas ang ibig niyang sabihin.

"Fleureah..." matiim niya akong tiningnan. "Is that your real name?" Naguguluhan man ay tumango ako.

"Damn it," he sighed. "Even your voice sounds the same!" Nakuyom ko ang kamay ko sa likod ko.

"W-what do you mean?" naguguluhang tanong ko pa sa kanya.

Hindi niya ako sinagot pero nakita ko ang pag-igting ng panga niya. Umatras siya nang bahagya mula sa akin pero hindi mawala ang malalim niyang tingin.

"Yeah, that's impossible," biglang sabi pa niya, kinukumbinse ang sarili.

"Dash..." I called him. Malakas ang pintig ng puso ko at pakiramdam ko ay maiiyak ako.

"How does that make sense, right?" he said. "Y-you, how come you're here?" he asked me.

"I..." nag-isip ako ng pwedeng masabi.

Dash, this is me... Please... Can't you feel me?

Halos manghina ako sa boses na gustong isatinig.

"I'm Thallia's friend," nasabi ko na lang. "I came to help them here in the house." Nakita ko ang pagkakatigil niya sa sinabi ko. I saw how his shoulders slacked upon hearing what I have said.

"Right..." he scoffed and shook his head. "What am I thinking?" His hand formed into a fist before heaving a deep sigh at nang mag-angat siya ulit ng tingin sa akin ay nakita ko ang paglambot ng mata niya.

"I'm sorry, Miss," aniya. Napatitig lang ako sa kanya habang nakakuyom pa rin ang kamay ko sa likuran ko.

"Why?" I muttered under my breath. "Why did you do that?" I asked him, my voice almost shaking with the tears attempting to fall from my eyes.

"I just..." he looked away. "I just mistakenly thought you're someone I know..."

"Why?" sabi ko, naiiyak.

"I thought..." he sighed.

"Dash! Babe!" Bumaling ang tingin ko nang may narinig akong boses babae. I saw Rheallyn walking towards us at nang makita si Dash ay ngumiti siya.

"Babe, what are you doing here? Nandito ka pala," ani Rhea at nakita ko ang pagyakap nito sa baywang ni Dash.

"Rhea..." aniya kaya napatingin ako pero kumirot lang ang dibdib ko nang makitang nakatingin siya kay Rheallyn.

"Hmm? Why?" Rheallyn smiled at him.

"Sorry..." aniya.

"Huh? Bakit ka nagsosorry sa akin?" ani Rheallyn sa kanya. Nakita ko ang sulyap sa akin ni Dash bago siya muling bumaling kay Rheallyn.

"Nothing, basta sorry..." I saw Dash smile a little and a tear fell from my eye as he leaned down to kiss her head.

Dati, ako ang hinahalikan niya sa ulo at kumikirot ang puso ko habang tinitingnan siyang humahalik sa ulo ng ibang babae.