Kabanata 25

406K 10.6K 5.3K
                                    

Kabanata 25

NATIGIL naman ako at hindi nakapagsalita. I saw how tears started falling from his eyes again. My heart flinched, I closed my fist and heaved a deep sigh.

"A-are you?" his voice shook. Nahulog ang talukap ng mga mata ko kasabay ng pagkawala ng mga luha.

"S-Skye," I heard him call his dog. "C-can you tell me where your Mom is?"

Mabilis akong nag-angat ng tingin at tuluyan nang napaluha sa biglang pagtahol si Skye at tumakbo palapit sa akin. I watched Skye as he barked in front of me before going back to Dash.

Napahagulgol ako at napailing.

"K-Kaia..." his eyes were gloomy while saying that. He took a step forward at hindi man lang ako nakagalaw habang nakatingin sa kanya.

My knees were wobbling. Ni hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko at parang gusto ko na lang mapaupo sa panghihina habang nakatitig sa kanya.

"Kaia," he breathed at nang makalapit siya ay inabot niya ang baywang ko at mabilis akong niyakap. I sobbed when he held my waist tighter and settled his head on my neck.

"D-don't go, please," he whispered. "S-sorry, Kaia if I... If I didn't find out right away."

"D-Dash," I breathed, sniffing.

"I-it was my fault, h-hindi kita nakilala kaagad," iyak niya. "Please, Kaia."

"I-I'm not Kaia," I murmured, still trying to deny but who am I kidding?

Have I not wished a lot of times he would know?

"N-no, don't say that," he gasped pero umiling akong muli at sinubukang itulak ang dibdib niya palayo sa akin sa kabila ng panghihina ko.

"N-no," he cried.

Everytime I'll push him, he'll pull me closer to his body.

"D-Dash, please..." Pero umiling lang siya sa leeg ko at mas hinigpitan ang yakap niya sa akin.

"M-my heart knows it's you. I knew it, I felt it," nanghihinang bulong niya. "P-please, Kaia, don't push me away."

But my stubborn head, won't just easily forget the decision I've made so it was trying to shield the hope blooming.

"H-hindi tayo pwede, Dash."

"I-I need you." Sinubukan ko siyang itulak muli palayo sa akin at nang magtagumpay ako ay hinanap ko ang mata niyang hilam na sa luha.

"H-hindi ako siya—" Naputol ang sinasabi ko nang makita ang pamumula ng mata niya at takot roon.

It's my first time seeing him like this. Seeing him like he'll be willing to do anything just to have what he wants.

Na gagawin niya ang lahat para lang mapagbigyan.

"M-mahal kita," his voice broke when he confessed.

More drops of tears fell down my cheek.

Napailing naman ako at nakagat ang labi ko. I took a step back at mas nabakas ko ang kaba sa mukha niya.

"Y-you don't," I firmly said. "Bumalik ka na kay Rheallyn, she'll love you."

But his hopeless gaze was only seeking mine, desperate and begging.

"M-mahal na mahal kita. Ikaw, Kaia. Hindi iba, ikaw!" he blurted out again. "W-why can't you understand that?"

He moved closer and I took a step backward. Nang tumama ang likod ko sa pader ay natahimik ako. He lifted his hands at nag-aalangang inabot ang pisngi ko.

Blind LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon