Waar De Liefde Is

1. Julie

'Zou je liever willen kunnen vliegen of zou je liever onzichtbaar zijn?'

'Onzichtbaar zijn, natuurlijk.'

Ik draai me om en kijk Elise verbaasd aan. Wie wilt er nou niet kunnen vliegen?

Elise zit naast mij op een matras in haar pyjama. Maar zelfs met die bloemetjes-print en haar uitgezakte knot ziet ze er nog knap uit. Ze kijkt net zo verbaasd terug terwijl ze haar diploma in een mapje probeert te stoppen. We hebben hem vandaag gekregen en Elise wil er zo zorgvuldig mogelijk mee omgaan.

Meteen nadat we onze diploma kregen, ben ik met mijn slaapspullen naar Elise gegaan. Er wordt morgen een groot feest gehouden bij haar en ze wilde nog een paar dingen regelen met mij.

'Ja, wat?' Elise heeft zich nu ook omgedraaid. 'Dat is toch logisch? Dan kan ik Joshua Halton stalken.'

O, natuurlijk. Joshua Halton. Elise vindt hem al leuk sinds de derde klas. En iedereen weet dat hij haar ook leuk vindt, maar ze zegt dat ze geen eerste stap durft te wagen. Nou, ik weet wel beter. Elise is nu eenmaal niet echt het relatie-type. Het gemiddeld aantal jongens dat ze op één avond zoent, is niet op één hand te tellen. Ze durft gewoon geen relatie aan.

'Zou jij liever willen kunnen vliegen dan?' vraagt Elise.

'Ja, natuurlijk. Dan kan ik letterlijk aan vluchtgedrag doen als het om schoolwerk gaat.'

'Julie.' Elise zucht hoorbaar. 'Het is vakantie. Nu is het geen vluchtgedrag meer, maar gewoon over-een-paar-weken-moet-ik-zelfstandig-zijn-gedrag. Oftewel, nu kun je helemaal los gaan zonder zorgen van school. En hoe kom je überhaupt aan die vragen?'

'Van een site. Vragen voor als je je verveeld,' lees ik voor. 'Ik dacht dat we dat geweldige feest zouden voorbereiden.'

Elise legt met een zucht haar diploma weg en loopt naar haar bureau toe. Ze pakt een blaadje en het lijstje dat ze aan het begin van het laatste schooljaar voor mij gemaakt heeft. Er staan tien dingen op die ik gedaan moest hebben, voordat ik zou gaan studeren. Na een maand of twee waren we het lijstje compleet vergeten en nu moet ik nog zeker de helft doen in een paar weken.

'Oké, dus dit is het plan.' Mevrouw Afgezakte-Knot is meteen veranderd in een tiener die een poging doet om zaken te doen. 'Je moet nog vijf dingen van je lijstje afstrepen. Intellectueler praten, voor als je naar de uni gaat, je moet nog een keer zó veel drinken dat je flauwvalt, je moet nog een keer je haar groen verven, een vriendje nemen die naar dezelfde universiteit gaat als jij, en het allerbelangrijkste, ontmaagd worden.'

Hoewel ik wist wat er op het lijstje stond, moet ik toch nog even de informatie op me laten inwerken. Waarom was ik hier ook alweer akkoord mee gegaan?

'Oké, dat verven van je haar leek me eerst een leuk idee,' gaat Elise verder, 'maar nu ik zo naar je kijk, denk ik toch niet dat groen jou staat. Dus laat dat maar zitten.'

Aan de ene kant voel ik me gekwetst, omdat groen haar mij blijkbaar niet staat. Maar aan de andere kant ben ik ook wel opgelucht, omdat ik het toch niet van plan was te doen. Bovendien staat groen haar bij niemand mooi. Zelfs niet bij Elise.

'Nou, als we dat overslaan, kunnen we dan ook gelijk dat laatste overslaan?' Ik kijk Elise hoopvol aan.

'Nee!' zegt Elise streng. 'Dat is juist het hoogtepunt. Ik heb namelijk berekend dat alle vier de punten in één avond kunnen gebeuren. En morgen op het feest is de perfecte timing.'

Ik vind het lief van Elise dat ze een berekening heeft gemaakt speciaal voor mij, aangezien ze een vijf voor wiskunde stond. Toch betwijfel ik of het allemaal zou kunnen. Dat 'drinken totdat je flauwvalt' moet niet zo'n probleem worden. Maar zou je ook niet iets van kansen moeten berekenen? Hoe groot is de kans dat ik met iemand in bed beland? Hoe groot is de kans dat ik een vriendje krijg? En hoe zou ik in godsnaam intellectueler moeten overkomen als ik straks dronken op een feest sta te dansen? En àls ik met iemand in bed beland, moet ik dan ook intellectueel praten? 'Ik hou van je vanuit het diepste van mijn hypothalamus.' Dan kan ik het relatie-gedeelte ook wel vergeten.

Waarschijnlijk ziet Elise mij piekeren, want ze slaat een arm om mij heen en zegt: 'Je wordt zo snel groot en ik wil gewoon dat morgen de beste avond van je leven wordt.'

'Elise, ik ben maar drie weken jonger dan jij.' Ik schud haar arm van mij af. 'Ik weet het niet, ik denk dat ik gewoon nerveus ben of zo.'

Elise omhelst me stevig en zegt dat het allemaal wel goed komt. Maar ik heb het niet alleen over het feest. Tuurlijk, ik ben best nerveus voor morgen. Je weet nooit hoe Elises feestjes kunnen uitpakken. Maar ik ben vooral nerveus voor na de vakantie. Ik ben de enige die naar Cambridge gaat. Dat is ook de reden dat ik volgens Elise een relatie moet krijgen met iemand die naar dezelfde universiteit gaat. Anders ben ik helemaal alleen. En iets zegt me dat ik na de vakantie ook daadwerkelijk helemaal alleen ben. Zonder vriendje en zonder vriendinnen.

Elise en ik zijn al vriendinnen vanaf de brugklas. Maar hoe moet je contact houden als je in totaal verschillende steden gaat studeren? Rilana en Kyra ken ik sinds de vierde klas. Maar ook zij gaan ergens anders studeren. Ik kan gewoon niet van deze vakantie genieten als ik niet weet wat me na de vakantie te wachten staat.

Zuchtend maak ik me los uit Elises armen. 'Wat moeten we nog regelen?' vraag ik.

Elise pakt het lege blaadje en schrijft er met koeienletters beste feest ever op. 'Ik heb vorige week al best veel gekocht,' zegt ze terwijl ze nadenkend met haar pen op het blaadje tikt. 'Ja, ik weet het!' roept ze. 'Een luchtkussen!'

'Een luchtkussen?'

'Ja, een luchtkussen.'

'Ik dacht dat je geen kinderfeestje wilde?' zeg ik.

'O, kom op. Iedereen houdt van luchtkussens. Ook mensen die bijna gaan studeren. En jij ook. Geef maar toe.'

Oké, daar heeft ze een punt.

Elise schrijft vrolijk luchtkussen op. 'Oké, wat nog meer?'

'Wat dacht je van Joshua Halton?' zeg ik.

'Julie!' gilt Elise. Ik probeer het kussen te ontwijken wat op mij afvliegt, maar struikel daarbij over mijn eigen kussen, waardoor ik een nogal vreemde beweging maak.

'O god, je ziet er net zo uit als Rilana toen ze nog aan moderne dans deed.' Elise kijkt me lachend aan en ik probeer boos naar haar te kijken. Maar zoals alle andere keren mislukt dit en rollen we allebei over de grond van het lachen. Maar goed dat Rilana hier zelf niet bij is.

'Maar over Joshua Halton gesproken; ik moet nog uitnodigingen versturen via Facebook,' zegt Elise als we uitgelachen zijn. We weten inmiddels dat we niet te veel uitnodigingen moeten versturen, want er komen altijd twee keer zoveel mensen als verwacht, aangezien Elises feestjes nogal populair zijn.

'Ga je hem uitnodigen?' vraag ik.

'Ik weet het niet. Zal ik het doen?' Elise kijkt me vragend aan.

'Ik zou het gewoon doen. Als het iets wordt, kun je nog altijd met andere jongens flikflooien. Dat valt toch niet op op zo'n druk feest.'

'Hm, daar heb je een punt.' Elise tikt weer met haar pen op het blaadje. 'Oké dan, fuck it. Ik doe het gewoon.'

Ik glimlach en klop haar op de schouder. 'Je wordt zo snel groot.'

Elise duwt me speels tegen mijn schouders en samen maken we een mooie uitnodiging voor Joshua. En voor de andere mensen natuurlijk.

Terwijl we zo bezig zijn, denk ik aan het lijstje. Misschien is het zo'n slecht idee nog niet om het allemaal in één avond te doen. Ik ben er dan sowieso meteen vanaf. En misschien ben ik dan ook af van die zorgen voor na de vakantie. Dan kan ik gewoon de rest van de vakantie doen wat ik wil, zonder verplichtingen en zonder zorgen.

In Elises kast zie ik een zwart jurkje hangen. Volgens mij is het nieuw, want ik heb het niet eerder gezien. Het jurkje is best kort en diep uitgesneden. Zo'n jurkje zou ik nooit op een alledaagse dag dragen. Maar op een feest waar je met iemand in bed wilt, sorry, móet belanden...

'Eh, Elise?'

Elise kijkt op van haar laptop. 'Ja?'

Ik twijfel even of ik het moet vragen. Zo'n diep uitgesneden jurkjes trek ik echt nooit aan. Maar morgen moet het 'beste feest ever' worden, volgens Elise.

'Zou ik morgen dat zwarte jurkje mogen lenen?'
__________________________________________________________________________________

Dit was het eerste hoofdstuk! Ik hoop dat het de moeite waard was om het te lezen!

Xxx