I'm bad so?? (#FBC2017)

{83}

~Άρης
Ξύπνησα με ένα πονοκέφαλο άλλο πράγμα. Άγγιξα την μεριά της Μαριάννας στο κρεβάτι αλλά αντίθετα βρήκα ένα σημείωμα και το δαχτυλίδι;

Άνοιξα το γράμμα αλλά φαινόταν ότι έκλεγε ενώ το έγραφε.

'Άρη,
Μετά από αυτό που μου έκανες δεν νομίζω ότι μπορώ να κάνω κάτι. Λυπάμαι που θα σου το πω αλλά τελειώσαμε!

Καλά να περνάς,
Μαριάννα!'

Το διάβασα πάνω απο τρείς φορές για να βεβαιωθώ ότι έγραφε αυτό. Και όμως αυτό έγραφε. Γαμώτο, τα σκάτωσα πάλι.

Και τότε θυμίθηκα τι έγινε χτες το βράδυ, ήρθε και είχε μεθύσει λίγο, τα πήρα άσχημα αφού ήταν και η επέτειος μας, την έβρισα και και της έφερα στην μνήμη το τότε που είμουν στο νοσοκομείο, και την....

Οχι δεν μπορεί να το έκανε αυτό!

Πόσο μαλάκας παίζει να είμαι.

•πολύ•

Σκασμός Ρούλη λίγο.

Κάποια δάκρυα άρχισαν να κυλούν στο πρόσωπο μου, δεν μπορούσα να το ελένξω. Υπάρχει εκείνο το γελοίο στερεότυπο ότι οι άντρες δεν κλαίνε. Εεεε λοιπόν εγώ είμαι άντρας και κλαίω! Έχασα τον έρωτα της ζωής μου από δική μου μαλακία.

Αφού έπλυνα το πρόσωπο μου λίγο πήρα κλειδιά, έβαλα παπούτσια μιας και είχα ήδη ντυθεί και πήγα μέχρι το περίπτερο.

Εκεί ήταν μια τύπισα που μασούσε την τσίχλα της σαν κατσίκα.

"Παρακαλώ" είπε απλά.

"Θα ήθελα 5 πακέτα το πιο δυνατό σας τσιγάρο" είπα άψυχα.

"Αμέσως" είπε και μου τα έδωσε. Την πλήρωσα και γύρισα αμέσως στο σπίτι.

Μόλις μπήκα μέσα μου ήρθαν σκηνές από την κάθε μέρα μας εδώ.

Flashback

"Έλα ρε Άρη άσε με να παω με την Νατάσα για ψώνια" έλεγε για τρίτη φορά σήμερα.

"Μα ρε μωρό μου είπα στον Βύρωνα ότι θα πάμε από εκεί" της απάντησα.

"Χέστηκα να πας με τον Αντώνη και μετά θα έρθουμε και εμείς, ο Βύρωνας δεν αφήνει την Μάγδα να έρθει και εμείς θέλουμε να πάμε να ψωνίσουμε για την μικρή" προσπαθούσε να με πείσει και το αποτέλεσμα ήταν να τα καταφέρει.

"Ωραία κέρδισες" είπα και της έδωσα το κλειδί του αυτοκινήτου. Αφού με φίλησε, πήρε την τσάντα της και έφυγε.

Τι θα κάνω εγώ με αυτήν την κοπέλα που με πείθει με το παραμικρό;

End of flashback