Lockheart Series 5- His Heartbreak

27

AFTER SIX MONTHS

“HOW IS HE MOMMY?”

“I think he is fine now baby. Malaya na kasi sya.”

“And he is with papa god na?”

“Oo.” Sana. Gusto sana nyang isunod pero hindi na nya ito sinabi pa.

Umupo si Zena sa puntod at inilagay doon ang bulaklak. Hinawakan nito ang larawan ng ama na nakadisplay katabi ng dalawang kulay puting kandila na kanilang sinindihan kanina.

“Hi Daddy, nalulungkot ka po ba dyan? Wag ka po mag-alala nandyan naman po si lolo saka si lola. Aalagaan ka po nila.”

Habang pinag mamasdan si Zena na nakikipag usap sa ama ay parang kinukurot ang kanyang puso. Napakabata pa nito pero naranasan na nito ang pinakamasasakit na pangyayari sa buhay.

“Baby.”

“Yes mommy?”

“We need to go now. Paalam ka na sa kanya.”

“Ok po.” Muli nitong ibinaling ang atensyon sa larawan. “Daddy aalis na po kami. Wag ka pong malulungkot dito ah. Babye daddy Zoe.”

Hindi na nya napigilang ang pagpatak ng mga luha. Ayaw nya sana iyong pakawalan pero nang marinnig ulit ang pangalan ng lalaking dati nyang kinasusuklaman ay hindi nya mapigilang hindi maging emosyonal.
Ang dami dami nitong ginawang masasamang bagay, lalong lalo na kay Zena at Zyroh. Pero ang mga ito ay hindi man lang nagawang magtanim ng sama ng loob kay Zoe.

Nang magising si Zyroh mula sa tatlong buwang pagkacomatose ay agad nitong inalam ang nangyari sa kapatid. at sa kabila ng kasamaang ginawa ni Zoe kay Zyroh ay nagawa ng huli na patawarin ito. He said that there is no used hating the dead person. At isa pa, kahit pagbalibaliktarin man ang mundo, kapatid nya parin ito at totoong ama ni Zena.

Kaya pag kalabas ni Zyro nang ospital ay hiniling nito sa kanya na bigyan ng maayos na himlayan si Zoe. inalam nila kung saan ito inihimlay ng puneraryang nag ayos dito. kinuha nila doon ang katawan ng kapatid at inilipat sa mas maaliwas na lugar.

Hindi nya alam kung paano ba nagagawa ni Zyroh ang magpatawad ng ganun nalang. Pero gayun paman ay humahanga sya dito. ito rin ang nag desisyon na ipaunawa kay Zena kung sino talaga si Zoe sa buhay nito. At dahil narin siguro namana nito ang kabaitan ni Zyroh ay madali iyong naintindihan ng bata.

“Daddy!” masayang tumakbo si Zena palapit kay Zyroh at kumandong doon.

“How are you baby?”

“Zena, baka matamaan mo yung pilay ni daddy. Sabi ko wag ka na munang kakandong sa kanya.”

“oops sorry.” maingat itong bumaba sa hita ni Zyroh. ito naman ay natatawang inikot ang wheelchair paharap sa kanya.

“Si mommy talaga, over protective.” Natatawang kantiyaw nito sa kanya.

Humalik sya sa pisngi nito at mahina itong tinampal sa balikat. “Tigilan nyo kong dalawa ah. Wag nyo akong pagtulungan.”

“Hindi naman po mommy.” Magkasabay na sagot ng mga ito. Napangiti nalang sya dahil sa narinig.

Kinagabihan, nang makatulog na si Zena ay nag-aya si Zyroh na tumambay sa garden. Nakatira na ulit sila sa bahay na binili nito, habang inaayos kasi nila Aaron ang pagdakip kay Zoe ay hindi nila alam na isinasabay pala nito ang pagpapagawa sa kanilang bahay. Ipinayos iyon ni Aaron at sinigurong wala ng ni isang bakas na makikita mula sa pagpasok doon nila Zoe.

“Ang ganda ng langit no.”

“Yeah.” Simple nyang sagot. Yakap yakap nya ang sariling mga paa habang nakaupo sa upuan katabi ng wheelchair ni Zyroh.