Lockheart Series 5- His Heartbreak

30

"YOU'RE CRYING?" inaantok pang tanong sa kanya ni Vanessa. Bumangon ito sa kama at bahagyang hinila ang kumot upang itakip sa hubad na katawan. "Is there something wrong?" there was a hint of worry on her voice.

He wiped his tears and kissed her bare shoulder. "Nothing, I am just happy."

Binitiwan nito ang hawak na kumot. Hinawakan ni Van ang kanyang mag kabilang pisngi. "Josh, I love you!" she said with full emotion on her voice. It feels like heaven when he heard those words from her. Parang may mga anghel na humaplos sa kanyang puso. "You looked so afraid. Why?"

"I am Van. I am." he tried not to break his voice but he failed. He also feel his eyes are starting to water. "I love you so much. Natatakot ako na baka panaginip lang to. Na baka hindi totoong nandito ka. I am so afraid to blinked as I might have lost track on you. I love you." He pressed his lips on her not moving it. He just wanted to feel the heat of their body.

Siguro ay naramdaman ni Van ang mainit na likido na nag mula sa kanyang mga mata kaya bahagya itong lumayo. Pinunasan nito gamit ang kamay ang kanyang luha.

Mukha syang tanga sa harap nito pero hindi nya mapigil ang kanyang emosyon. "I am afraid you will leave me again." Pinag dikit nya ang kanilang mga noo.

"Hindi na kita iiwan. Hindi na kami aalis." She assured him. Suddenly his nerve became calm. Just like how his mind became at peace. From being afraid, his feelings instantly shifted to being the happiest man alive. She took all his worries and agony. She fulfill the longing he'd been having for the past years. She made him fall for her again. She again made his heart beat erotically.

Then suddenly, reality hits him when he saw the screen of her ringing phone. "Baby/Hubby." He red. Mapakla syang napangiti. "Answer it." Malumanay nyang sabi. Pinipilit itago ang pait sa kanyang lalamunan.

Kinuha ni Van ang cellphone at sinagot iyon. Akmang tatayo sya mula sa kama pero pinigilan sya nito.

Gusto ba talaga syang pasakitan ni Van? Gusto nitong nandito sya habang kinakausap nito ang asawa at anak? Pero gayumpaman ay sinunod nya ito. Nanatili sya sa tabi ni Vanessa.
"Hello?"

"Van Honey, where are you? Gabi na. Uuwi ka ba ngayon?" nahimigan nya ang pag-aalala sa boses nang lalaki. Then it hit him again. Hinahanap na si Van nang kanyang totoong asawa. Kailangan na ito ng totoo nitong pamilya.

That though made him sick. Nababaliw na sya sa nararamdaman. One moment his afraid, then he's assured and happy another second passed he's now in pain.

Naramdaman nya ang pagpiga ni Van sa kanyang kamay. Inaasahan nyang itatangi nito na nasa condo nya ito ngayon. Well he can understand that. "Nasa condo ako ni Josh. I am with him and yes. I'll be home tonight." Nanlaki ang mata nya sa narinig. Hindi ito nagsinungaling. Sinabi nito sa as- kay Zyroh ang totoong kinaroroonan nito. She even mentioned his name and told him she is with him.

Ang unti unting nag lalahong pag-asa kanina sa kanya ay bigla ulit umusbong. Naguguluhan sya sa nangyayari pero hindi nya maipagkakailang masaya sya dahil hindi sya itinangi ni Vanessa. Pakiramdam nya ipinag lalaban sya nito.

"Ok, what time will you come? Mag pahatid ka narin kay Josh. Delikado nang bumyahe mag-isa ngayon."

"Sure Zy. After an hour maybe I'll be ringing the bell."

Matapos makipag usap kay Zyroh ay tumayo si Vanessa. Kitang kita nya ang magandang hubog nang katawan nito. "Hey." She snapped her finger in front of him trying to get his attention. "Eyes up Josh."

"Huh?"

Natawa pa ito sa kanyang reaksyon. Mukha kasi syang tanga na litong lito sa mga pangyayari. Idagdag pa ang nakaka akit na katawan nito na nakabalandra sa kanyang harap. He can't think properly. "So cute." She pinched his nose and gave him a peck on the lips. "Mag bihis ka na. Mas sho-sshower lang ako saglit."

"Isasama mo ko?" hindi parin nya makapaniwalang tanong.

"Ayaw mo ba?" kunyari ay sumimangot ito. Pero saglit lang iyon dahil ngumiti agad si Van. "Well, whether you like it or not. You have to bring me home. Narinig mo naman yung sinabi ni Zyroh kanina diba? It is no longer safe outside at this hour." Muli sya nitong hinalikan sa labi. "Go get dress now."

KAHIT ALAM nyang nalilito si Josh ay hinantid parin sya nito sa bahay nila ni Zyroh. alam nyang marami pa itong gustong itanong sa kanya pero sa buong byahe ay nanahimik lang ito. Ni isa kasi sa mga dapat ay ipapaliwanag nya sa binata ay wala syang nasabi. Matapos kasi silang kumain sa restaurant ay dinala na sya nito sa sariling condo. Doon ay hindi na nya nagawang makapag paliwanag pa. Agad na sya nitong siniil nang halik at mabilis na tinangal ang kanyang suot.

Kaya ang dapat na sanay pagpapaliwanagan na kanilang gagawin ay nauwi sa isang- o mas tamang sabihing madaming mainit na pagtatalik. Matapos kasi ang kanilang unang pagniniig ay niromansya agad sya ni Josh. Hindi sya nito tinigilan hangang sa bumigay ang kanyang katawan at mag patangay ulit sa init nang kanilang pagmamahal. Maka ilang ulit pa iyong ginawa ng binata. Kung hindi nga lang siguro naubos ang laman nang sandata nito at lumambot iyon. Hindi ito titigil. Kahit pagod na pagod na sya ay sige parin ito nang sige. Sinasabi nito na wala naman syang dapat na gawin. Na ang kailangan nya lang ay humiga at ibuka ang kanyang mga hita. Ito na ang bahala sa lahat. And it was true, he was the one who do all the works. Paulit ulit nitong ipinaranas sa kanya ang langit na ilang taon nya ding hindi narating, at nang wala na talagang ibubuga ang sandata nito ay saka lang tumigil si Josh. Pero pakiramdam nya ay namaga naman ang kanyang ibabang parte. Mabuti na nga lang noong pagkagising nya ay kahit papaano naibsan iyon. Nakatulong din ang malamig na tubig nang shower upang mapagaan ang kanyang pakiramdam.

"We're here." Tahimik itong tumingin sa kanya. Hinintay nila ang kasambahay na lumabas at mag bukas sa kanila ng gate. Pag katapos ay sinabihan nya si Josh na ipasok ang sasakyan sa loob. Nang makababa sila ay nakita nya ang pag aalinlangan sa mata ng binata.

Parang nag dadalawang isip ito kung susunod ba ito sa kanya sa loob o aalis na ito. Pero nang pag daupin nya ang kanilang palad ay hindi na ito tumangi.

"Zy." Tawag nya kay Zyroh nang makita itong nakaupo sa sala. Tumingin ito sa kanila partikular sa kamay nilang dalawa ni Josh na magkahawak. Nang tignan nya ang mukha ni Josh ay nakayuko ito. Sa unang pagkakataon, nakita nyang parang nahihiya si Josh pero hindi nito binitiwan ang kanyang kamay.

"Late na." zyro said. "Umakyat ka na at matulog. Matutulog narin ako." Tumalikod ito sa kanila. Pero nang nasa hagdanan na ito ay muli itong humarap sa kanila ni Josh. "Sya ba dito matutulog?"

"I think so." She said. "sa room ko nalang."

"Ikaw bahala."

"I can stay?" parang gulat na tanong ni Josh.

"You didn't tell him yet?" makahulogang tanong sa kanya ni Zyroh. nahihiya naman syang napailing dito. "Kaya naman pala ganyan yung itsura nya." Umiiling iling ito. "Pero kaninang umaga pa kayo nag kita. Tapos umuwi kayo gabi na. Hindi man lang kayo nag usap?"

Pakiramdam nya ay nag-init ang kanyang mukha. The ways he talks she know Zy has an Idea what did they do the whole day. Nahihiya sya dahil kabilin bilinan pa naman nito sa kanya na ipaliwanag nang mabuti ang lahat kay Josh. Pero ni isa ay wala syang nasabi sa binata.

"Ang hahalay nyong dalawa." naiiling nitong sabi bago tuluyang umakyat sa sariling silid. Sya naman ay inikay narin ang binata. Bukas nya nalang sasabihin dito lahat lahat. At bukas hahayaan nya nalang din si Zyroh ang mag sabi dito nang ibang bagay na kailangang malaman ni Josh upang hindi ito maguluhan.

___________________________________

A/N: Nagpapakabusy ako. Feel na feel ko ang pag eedit sa story ni Kien at the same time pag iisip ng next update kay Josh. Kinakareer ko rin ang pag kain nang marami. Char! Nakakadagdag yun sa pag kabusy ko ah. Kaya wag kayong magtaka kung magulo ako. Wag kayo umangal. 😂😂😂

Enjoy reading!