Beanie Girl

Chapter 8

Chapter 8: Little Things About Her

_____

"Give a girl the right shoes, and she can conquer the world."
-- Marilyn Monroe
_____

"What will you do here?" I asked her.

Exellor just led me into the middle of the field. I won't deny the fact that I really like it here. Reminds me of the times I stayed with my grandfather. He has this field which Greg and I used to visit and just play 'till noon.

Naramdaman ko ang malamig na hangin na bumalot sa buong katawan ko. Tahimik ang kapaligiran, ngunit para akong nabubulag sa kagandahan ng paligid. Marami-raming puno ang nakatanim sa field na iyon, at bako bako ang dinadaanan namin. Buti na lang ang hindi basa kung hindi mapupuno ng putik yung sapatos ko! Mahal pa naman nito.

We stopped on our tracks on a certain tree that's very different from all the trees I've seen. It looks old. Marami na rin kasing branches ang tumutubo rito pati mga dahon na kita ang matingkad na berdeng kulay.

"Going to sit and watch." simple at straightforward ang naging sagot niya. Tumingala siya sa kalangitan, at huminga ng napakalalim. Inikutan niya ang puno, at parang naghanap ng posisyon.

I was right, because she just sat and leaned her back on the trunk. Her bag was leaning beside her.

Her back was facing me.

Jusko, hindi ba siya lalanggamin diyan?!!

"U-Uy, b-baka may langgam diyan!" agad kong suway, pero tumingin lang siya sa akin.

"No. There's none." malumanay na sagot niya.

Dahan-dahan akong naglakad tungo sa tabi niya. I looked carefully on the trunk just to see if there are any ants there, and just like she said,there's none. So, I sat beside her, also leaning my back on the trunk of the tree. Like she did, I leaned my bag beside me.

Nagulat ako ng makitang klarong-klaro ang araw. Ang paglubog ng araw. She was staring where I was looking too. Oh, so that's what she wants to see. 

"You want to see the sunset?" I asked.

Tumango lang siya.

"HOY! UMALIS KAYO RIYAN!! MGA P*NYETA KAYO!!! "

Bigla akong nagulat sa boses na narinig ko, hindi kalayuan sa inuuupuan namin. Pasigaw iyon at ramdam na ramdam ko ang kaba sa puso ko kaya para bang gumalgal ang boses ko. Agad akong napatingin sa buong paligid, at may nakita akong isang matanda na may hawak na malaking pamalo sa kanyang kamay na tumatakbo papunta sa amin. It's Don Kael!

Ayoko pang makulong!

"E-Exellor! M-Mahuhul-li t-tayo r-rito!!" sinigaw ko iyon sa mukha niya. Ngunit walang pagbabago sa mukha niya. Sh*t!

"We will not be." walang takot na sagot niya.

Is she CRAZY?!

Habang papalapit ang matanda, mas naging klaro ang itsura niya sa akin. Medyo may kaitiman ang balat niya, mapuputi ang buhok niyang halos nasa may likod na lang ng ulo niya, medyo payat, may katankaran pero may kalakihan ang katawan niya't kita ang malalaking ugat sa ilalim ng balat niya.

"UMALIS NGA KAY--" bigla siyang natigil sa harapan namin ng magtagpo ang mga nila ni Exellor.

Naka-indian seat lang ang babae, at nakatingala sa naghihingalong si Don Kael.