I

1.6K 81 60
                                    


~~

Het was een saaie, mistige ochtend voor Jeongguk die verveeld naar de analoge klok keek. Elke tik die de klok aangaf, liet zijn verveeldheid steeds meer groeien. Op het moment lag hij voorovergebogen over zijn schoolboeken die hem allemaal informatie gaf waar hij maar niks van kon begrijpen.

"Wiskut," zuchtte hij luid. "Één van de stomste vakken die er bestaan."

TRUE! -Dutchgirl07

Hij werpt snel een korte blik naar de klok toe die hem vertelde dat het al bijna middag was. Jeongguk zuchtte en liet zijn hoofd in zijn handen vallen. "Morgen proefwerk... Hoe moet ik dit allemaal binnen één dag leren?"

Jeongguk wilde letterlijk opgeven met wiskunde. Eigenlijk school in het algemeen. Hij haatte dat hij nu minder tijd had, nu hij pas passie voor muziek maken gevonden had. Muziek maakte hem blij, school niet. Verslagen, gooit hij het kleine potloodje ergens de kamer in en klapt hij z'n boeken dicht. "Fuck my life."

Jeongguk's gedachten zaten letterlijk vol van alle stress die hij van school en muziek kreeg: Met allemaal manieren om dit nog op tijd te kunnen leren, door te plannen om spiekbriefjes naar school mee te nemen, naar dromen die hij als muziekkant zou kunnen behalen... Zijn brein zat letterlijk vol.

"Misschien heb ik wat koffie nodig."

Na snel nog een dun vestje over zijn bovenlichaam heen te slaan, zijn schoenen aan te doen en zijn sleutels, samen met zijn telefoon en portemonnee, in zijn zakken te stoppen, verlaat hij het kleine huisje.

Maar nooit had hij gedacht dat hij toen jou zou ontmoeten.

Caramel Macchiato | JJK ✓ Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu