LXIX

510 38 8
                                    


~~

Totdat het opeens tot stop werd gezet.

"Hallo."

De diepe stem van Mark onderbrak jouw en Eunwoo's gesprek. Je ogen wijden wanneer hij naast Eunwoo komt zitten.

"Y/N." Mark kijkt je met een geforceerde glimlach aan. Je rilt.

Je weet wat er thuis gaat gebeuren. Hij gaat weer possessief doen. En jij gaat je weer eens bang voelen.

Zo ging dat rond die tijd.

Het gesprek ging eng genoeg door tussen jullie drie. Je had het gevoel dat Mark Eunwoo mocht na een tijdje, waardoor je hartslag niet meer zo snel was.

Je drank rustig je latte terwijl de twee jongens een gesprek voerden. Je verslikt je bijna wanneer je Mark het volgende hoort zeggen,

"Wie ben je eigenlijk van Y/N, Eunwoo?"

Ook Eunwoo kucht hard, hij had de sudden vraag niet verwacht.

"O-oh."

"Ja."

"Um. Ik werkte in dat adoptie huis. Ik hield Y/N gezelschap wanneer de andere weeskinderen dat niet deden. We zijn toen beste vrienden geworden."

"Hm."

Stilte valt in het café. Je neemt kleine slokjes van je latte terwijl Mark jullie strakke blikken geeft.

Je bent een werknemer enorm dankbaar wanneer ze naar jullie tafel toeloopt.

"Sorry dat ik stoor, maar dit café sluit binnen een paar minuten. Kunnen jullie vertrekken?"

Zonder tegen te werken sta je op. "Kom Mark, laten we gaan."

"Tuurlijk lieverd, alleen." Mark staat ook van zijn stoel op. "Kunnen Eunwoo en ik even alleen zijn?"

Je slikt.

"O-oh. Oké."

"Ja." Mark wijst naar de deur. "Ga maar."

"Ik kom zo naar je toe."

Caramel Macchiato | JJK ✓ Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu