XXXIV

553 51 26
                                    


~~

"Rise and shine, mijn mooie vriendin."

Je slaap wordt verstoord door tedere kusjes die zich langs je lichaam planten. Je balt je handen in vuisten terwijl je de persoon wegslaat.

"Raak me niet aan!" Floep je er zomaar uit. Jij in je slaperige staat, hebt niet door dat je dat beter niet kon doen. Het was Mark die voor je stond en je wakker kuste.

Hij geeft je een valse blik. "Maak je klaar, trut."

Je lippen lijken geritst te zijn. Je accepteert wat hij tegen je zegt en blijft stil.

"We gaan lunchen."

~ driekwartier later ~

"We moeten praten, Mark." Je legt je vork op het witte bord en verbreekt de stilte.

Hierbij geeft hij je een waarschuwende blik, vertellend dat je voorzichtig met je woorden moet zijn. "Over?"

"Ons."

Ook hij legt zijn vork op het bord neer en pakt een tissue. "Oké."

Op het moment zitten Mark en jij samen in een klein cafeetje wat te lunchen. Maar je voelt je de hele dag al nerveus voor een bepaalde reden. Je denkt dat het komt door de bekentenis die je zo direct gaat maken.

Je haalt diep adem. Je kan nu goed gebruik maken van het feit dat je in een openbaar eettentje bent. Als er iets gebeurd, kan iemand je helpen.

"Je weet dat ik van je hou toch?" Begint hij, jou onderbrekend.

Je rolt je ogen onopvallend naar hem toe. Bullshit.

Je knippert met je ogen. "En ik ook van jou, Markie-poo, maar-"

"Dan valt er niks over ons te praten. We houden van elkaar en dat is belangrijk." Hij staat op en legt een par biljetjes op tafel.

"We gaan."

~~

Caramel Macchiato | JJK ✓ Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu