Caramel Macchiato | JJK ✓

LXXIX

~♡~

"Aish..." Jeongguk sist kermend terwijl hij zijn handen in vuisten balt.

Je houdt je adem in wanneer hij met elke dep harder begint te sissen. Je haalt het natte doekje weg van zijn gezicht. "Sorry."

Jeongguk schudt hevig zijn hoofd, signalerend dat je door moet gaan met het verschonen zijn wonden.

Je reikt je hand naar zijn dij, zodat je zijn gezicht beter kan bekijken, maar twijfelt. Je wilt het niet op de verkeerde manier doen.

Jeongguk merkt op dat je gestopt bent en volgt de richting van je hand, zwevend boven zijn benen. Jeongguk duwt gelijk je hand op zijn dij en houdt hem vast.

Jij gaat stilletjes door met het verschonen van zijn bebloede gezicht. Hij heeft zijn ogen gesloten.

"Ben je moe?" Vraag je.

Jeongguk knikt met een zwak glimlachje.

"Laten we je dan maar in bed stoppen." Je houdt zijn hand vast. "Je gezicht zit niet meer onder het bloed en je andere wonden zijn nu verzorgd."

Samen staan jullie op, en Jeongguk maakt gebruik van jullie posities dat hij jou in zijn omhelzing duwt. Hij gaat met zijn handen langs je haren heen. "Dankjewel Y/N."

Je knuffelt hem stevig terug. "Jij ook."

Voor een tijdje staan jullie daar, in elkaars armen, in de badkamer. Bebloede tissues om jullie heen, de spattende waterdruppels die uit de doucheraam zijn ontsnapt.

Je trekt snel terug uit de knuffel en houdt opnieuw zijn hand vast. Met hem achter je aan begeleid je hem naar zijn slaapkamer.

"Ik had je bed al opgemaakt." Je gebaart met je hand dat hij moet gaan liggen, wat hij gelijk doet.

"Kom erbij, Y/N." Hij trekt de dekens over zijn uitgeputte lichaam heen.

Je schudt je hoofd. "Nee, ik moet terug naar huis. Mark wacht nog op me."

Jeongguk begint recht op te zitten in het donker. "Nee, dat doe je niet.

Je woont vanaf nu aan met mij."

~♡~