"Als ik de smaak van jouw lippen zou moeten omschrijven, zou ik het een caramel macchiato noemen"
---
Een groot liefdesverhaal waarin liefde opbloeit met behulp van een koffieverslaving. Lees hoe de kwaliteiten van de caramel macchiato jou precies o...
Umm... vorige chapter waren er opeens meer comments dan normaal lol. En er zitten ook een paar flirters tussen jullie haha
CommentGuk reageerde eerst op alles gewoon maar dat doe ik dit keer niet lol, anders worden er hele gesprekken in de comments gevoerd
Just make him notice you en je kan met hem praten haha
Oké
Veel leesplezier ♡♡
~♡~
"Sorry..."
Jeongguk knikt zwakjes terwijl hij het papieren bekertje tegen zijn lippen duwt. Zijn ogen zijn halfdicht en hij leunt zittend tegen de bruine muur aan. Je kon zijn gezichtsuitdrukking maar niet lezen.
Boos leek hij... Maar ook gekwetst, afwezig en rot. En jij voelde hetzelfde. Je was boos op jezelf en voelde schuldig voor het opsluiten. Het was donker en koud, hij had zich vast kut gevoeld.
Wanneer geen één van jullie iets zeggen, besluit je om maar verder jezelf uit te leggen. "Ik had geen idee dat Mark zou-"
"Mark, hmm?" Hij plaats zijn bekertje naast zich, klaar om verder te praten. "Dat was die lange gozer?"
Je knikt, bijtend op je onderlip. Hij neuriet als antwoord.
De stilte die om jullie ringt is heel erg ongemakkelijk. Het lijkt alsof de akwardness jullie opeet als geen van jullie iets zegt of doet.
Jeongguk kan blijkbaar je gedachtes lezen, dat zie je wanneer hij zuchtend opstaat en zijn haar fixt. Hij slaat zijn jas om zijn bovenlichaam heen en grijpt zijn spullen.
"Had je geen telefoon?" Vraag je.
"Had ik je nummer?" Antwoordt hij botweg. Zijn kaak is tegen elkaar gedrukt wat hem stukken knapper maakt.
Je blijft stil. Hij had gelijk. "Maar je kon het alarmnummer bellen?"
"Dan had jij je baan kwijt."
De ongemakkelijke stilt keert terug wanneer je niet weet wat je kan zeggen. Hij geeft zoveel om je, hoe kan jij zo een bitch zijn?
Je keert terug naar realiteit als je Jeongguk naar de uitgang ziet lopen. Je laat hem gaan, totdat jij z'n drankje ziet.
"Jeongguk, je drankje..."
Hij draait zich om, zijn ogen donker. "Oh vergeten..." hij raapt het bekertje op. Je dacht dat hij het op zou drinken totdat hij alles in de afvalbak gooit. Je hart zinkt een beetje. Je had er hard aan gewerkt.
