~♡~
Jeongguk nam plaats naast een raam zodat zijn ogen verdwaald konden raken in de menigte terwijl zijn gedachten tegen hem spraken. Het is iets wat hem hinderde van zijn werk, maar het gaf hem vreemd genoeg een beetje rust. Maar ook door de fijne geur van het café voelde hij zich kalm.
Of misschien omdat jij er was.
Jeongguk vist een potlood uit zijn etui om het vervolgens te slijpen.
Jeongguk's ogen richtten zich uit het raam. Waar de mensen hun eigen leven leidden in allemaal verschillende manieren. Zijn gedachtes vertelden hem over de opdracht die hij zo moest maken.
"Een gedicht over verlangens," noemt Jeongguk de opdracht op. Dan realiseert hij zich dat hij te lang is gaan slijpen.
Scheldend kijkt hij naar het kapotte potlood en naar al het slijpsel wat achtergebleven is.
Hij zucht, "Zo schiet ik echt niet op met die kut opdracht. Het moet vanavond al ingeleverd worden..."
Jeongguk sluit zijn ogen, alleen de leegte van de duister maakt hem kalm.
Een bord dat zachtjes op de houten tafel geplaatst wordt, laten zijn ogen weer openen.
Zijn ogen lichten op wanneer ze de jouwe zien.
"Geniet van je drankje. Ik ben achterin als je me nodig hebt," glimlach je liefjes naar hem toe. Snel ruim je het slijpsel op terwijl je wangen roze kleuren.
Met open mond kijkt hij je aan. "Dank je."
Hij kijkt hoe je langzaam wegloopt. De glimlach op zijn gezicht vergroot zich.
"Misschien krijg ik deze opdracht toch wel af."
JE LEEST
Caramel Macchiato | JJK ✓
Fanfiction"Als ik de smaak van jouw lippen zou moeten omschrijven, zou ik het een caramel macchiato noemen" --- Een groot liefdesverhaal waarin liefde opbloeit met behulp van een koffieverslaving. Lees hoe de kwaliteiten van de caramel macchiato jou precies o...
