XCI

484 40 31
                                    


hAppY BIRTHDAY GUKKIEEEE

21 OFFICIEEL MAAR VGM
22 iN KOREA? IDK

MAAR YO VOOR DEGENE DIE SUPERSTAR NOG HEBBEN HE

OPEN DAT SPEL ASAP WANT JE KRIJGT KAPOT VEEL GOEIE KAARTEN OH mY GOD

IETS VAN TWINTIG KAARTEN EN ALLEEN VAN KOOKIEE

Okay dats all

Bye byee

~~

"I swear to God, Jeon Jeongguk, als ik door jou gewond raak, klaag ik je ass aan!" Schreeuw je half naar de jongen toen die zijn armen om je gevouwen heeft.

Jeongguk versterkt zijn grip om je heen. "Don't worry my daughter," stelt Jeongguk je plagend gerust met zijn broken English. "ik heb het onder controle."

Yep. Nog steeds was je zicht blokkeert door de blinddoek die nu al een uur over je ogen zit. Je begon genoeg te krijgen van de geur die het doek achterliet.

"Mag dit ding eraf?" Met je vingers ga je naar de rand van het doek.

Een klap komt tegen je handen aan. "Yah! Hou je doek op! Je mag hem over vijf minuten afdoen," vertelt Jeongguk je.

Je zucht terwijl je zijn hand steviger vasthoudt. De wind om je heen is een beetje luchtig en overal om je heen hoorde je schreeuwende mensen en kinderen. Door het doek heen zie je af en toe fel licht erop schijnen. En je rook churro's, popcorn en suikerspinnen.

Je had geen idee waar je kon zijn.

Jeongguk leidt je van je drukke gedachtes af. "Bunny, luister goed."

Je klakt met je tong. "Waarom noem je me bunny? Het is—"

"We gaan zometeen in een hele drukke en krappe plek staan vol met mensen die waarschijnlijk gaan duwen. Klamp je lichaam vast tegen de mijne aan."

Je ogen wijden in het doek. "Vastklampen? Waar de heck gaan we naartoe, Jeongguk?"

"Maak je klaar." Jeongguk trekt je naar hem toe terwijl jullie op een harde grond komen. Ergens in je hoofd denk je dat het ijzer is.

Direct drukt Jeongguk je lichaam tegen de zijne aan. Je hoofd beland op zijn borstkas die onder een dikke jas zit. Je wang voelt fijn aan tegen de stof.

Jullie staan voor een tijdje stil met Jeongguk die af en toe neuriet of je haren streelt. Om je heen hoor je mensen met elkaar praten. De avond klonk en voelde vredig aan.

Af en toe duwt Jeongguk je een halve meter naar voren. Waarom, verteld hij niet. Je vertrouwt dat hij je niet in gevaar zet, dus laat je hem doen wat hij wilt.

Opeens voel je armen om je lichaam heen die ze optillen. Nadat je een kleine kreet loslaat, zoek je met je handen naar houvast.

Jeongguk tilde je op.

"What the heck, Jeongguk?!"

Jeongguk laat een klein lachje los.

"Bijna."

Caramel Macchiato | JJK ✓ Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu