Caramel Macchiato | JJK ✓

LXXV

~♡~

Jammer genoeg voor jouw portemonnee, had Jennie toch gelijk. Al was het ongeveer veertig hoofdstukken geleden dat hij je naar huis bracht, hij weet nog steeds de weg.

Het enige wat Jeongguk voelde op dat moment was woede. Het bloed raasde snel door zijn lichaam heen. Hij had zin om die Mark in te maken, elke klap terug te geven die op jouw lichaam belandde.

Niet wetend of Mark wel überhaupt thuis was, trapt hij jullie deur open. Het houten voorwerp was in stukken op de vloer beland.

Jeongguk stapt binnen, hij denkt dat hij jouw kamer gevonden heeft als hij allemaal meisjeskleren op bed ziet.

Hij betreed je kamer binnen en pakt een tas. Snel pakt hij een paar spullen van je in, je telefoon die vreemd genoeg hier was en niet bij jou, een paar boeken en meerdere spullen die belangrijk voor hem leken. Hij houdt je tas vast en wilt weer weglopen totdat hij een lange man ziet.

"Jij! Blijf met je handen van mijn vriendin's spullen af!"

Het was Mark.

Jeongguk grist in het tas één van je zwaarste boeken. Na het voorwerp gevonden te hebben houdt hij het stevig vast, achter zijn rug.

"Spreek dief! Wat doe je in mijn huis?!"

Jeongguk blijft stil.

"That's it!" Mark loopt gehaast naar Jeongguk toe.

Wanneer Mark gevaarlijk dichtbij Jeongguk is, gooit hij het boek tegen zijn hoofd aan. Het punt komt tegen zijn slaap aan.

Mark schreeuwt voordat hij zijn hoofd in pijn vasthoudt. "Jij ass! Ik klaag je aan!"

"Moet ik eigenlijk met jou doen." Jeongguk dropt de tas op de grond en loopt met dreigende stappen naar Mark toe. "Jij bent degene die Y/N heeft mishandeld."

Mark's ogen vergroten. "H—hoe—"

Jeongguk geeft Mark een knietje in zijn maag. "Ik kom hier om je te waarschuwen Mark."

Mark kan geen reactie geven als Jeongguk hem continu slaat. Wonden verschijnen op Mark's lichaam.

"Laat dit de laatste zijn."