Waiting For You

Chapter 6

Chapter 6
Family

"Sweetie, I'd like you to meet your future husband. Jex Erick Grayson."

"What?!" Nanlalaki ang mata ko. Ano daw? Future.... What? No!

"Take a sit." Sabi ni Mommy habang naka evil grin. If I know, may plano nanaman siyang masama.

"Mom, please. Not now." Sabi ko kay mommy sabay hatak ng braso niya. Hinawakan niya yun at mahigpit na hinawakan. Lumapit siya sakin.

"Uupo ka? O itutulak kita paupo?" Sobrang higpit ng pagkakakapit niya. Namumula na yung braso ko.

Wala akong nagawa kundi umupo narin. Awkward. Nakangiti sakin si Jex. Pilit na nginitian ko rin siya. Ano ba talaga itong ginagawa niya?

"Tita, I'm here to personally ask you about marrying your daughter. Would you let me?" Napatayo ako doon. No, hindi to pwede.

"Jex, ano ba to? Ano tong ginagawa mo? Asking my hand in marriage is not a good joke. Ayaw ko." Nakangise parin si Jex.

"I'm serious, babe. At least ako mahal ka. Eh si Zhack? Do you think magagawa niya tong ginagawa ko ngayon?"

"Wala ka na don. I have the right to decide for myself. And mom, you can't do anything about it." Umalis ako doon at umakyat sa kwarto ko. Sabihin na nilang bastos ako. Pero mas bastos sila. Hindi na nila ginalang ang desisyon ko.

Tinignan ko yung picture ni Daddy na nakalagay sa bed side table ko. Kinuha ko yun.

"I miss you dad. Nasan ka na ba talaga? Please bumalik ka na." Pagkatapos niyakap ko yun.

It's been 3 years since dad left us. Hindi ko alam kung bakit niya kami iniwan. Wala siyang binigay na dahilan basta ang sabi niya babalik siya for me. Bago umalis si dad nakita niyang may iba pang kasintahan si mommy kaya siguro siya umalis.

Mom is a slut and a gold digger. Kahit mayaman na siya hindi parin siya makuntento. I think, he never love dad. Pinerahan niya lang ito. Pero kahit na ganun mabait parin sakanya si Lola. Pero inaabuso na niya masyado.

"Open this door!!!! Ab!!!" Ginagalabog ni mom yung pintuan ko. Huminga ako ng malalim tapos nanginginig na binuksan ang pinto.

*PAK!

"Boba! Ang tanga tanga mo! Pera na ang lumalapit inayawan mo pa! Wala kang silbi. Dapat hindi ka nalang namin inampon. Punyeta ka! Dapat iniwan ka nalang namin sa kalsada! Binihisan ka namin para pagkakitaan ka kapag laki mo! Pero wala namang napala sayo! Tapos may sakit ka pa. Sana nga mamatay ka na. Dapat mas pinaaga ng doctor yung taning mo! Wala kang kwenta." Nakahawak parin ako sa pisnge ko.

"M-Mom." Nanginginig na yung buong katawan ko. Ang sakit. The truth hurts nga naman.

"From now on I'm not longer your mother. So, don't call me mom. At the first place, hindi naman talaga kita anak. Kasi, kung magkakaanak ako. Maganda na, responsible at talagang mayaman. Eh, ikaw? Mukha mayaman pero katas mahirap parin. Pwe!" Nilagabog niya yung pintuan tapos umalis na siya. Napaupo ako bigla sa sahig.

Hindi nanaman ako tanggap. Tinutulak nanaman ako palayo. Hindi nanaman ako pinapahalagahan. Ganun nga siguro talaga. Wala kasi akong kwenta.

NAKATULALA si Zhack at nakasilip sa bintana. Iniisip niya parin ang mga binitawan niyang salita kay Ab. Yes, he really hate her. Pero, alam niyang napasobra yung sinabi niya. Alam niyang umiyak nanaman ito.

"She's really a crybaby." Bulong ni Zhack sa hangin.

"Who is she?" Napalingon agad siya sa nagsalita. It's her beautiful mom. Miracle.

"Mom? What are you doing here?" Umupo ang mommy niya sa tabi niya.

"Ikaw? Why are you look so problematic? Baby." Napangiti si Zhack. Kilalang kilala talaga siya ng ina. Mas lalong nagpangiti sakanya ang pagtawag nito ng baby.

"Am I a bad person, mom?" Tanong niya dito. Nginitian siya ng ina.

"You're not. Oo, I know matigas talaga ang ulo mo. Pero, I know na pinalaki ka namin ng maayos ng daddy mo." Niyakap niya ang ina. Isinandal niya ang baba sa balikat nito.

"For the second time, nagpaiyak nanaman ako ng babae. Is it bad being too straightforward?" Kinagat niya ang labi at pinakatitigan ang nakapaamong mukha ng kanyang ina.

"Maganda nga yun e. At least totoo ka. Alam mo, you're really like your dad. Marami naring umiyak na babae sakanya but that doesn't make him a bad guy. Siguro ganun lang talaga. Ang gwapo kasi ng anak ko. Haha." Her mom cupped his face. Ngumuso siya. Kaya hinalikan siya ng mommy niya sa pisnge.

"Mom, I love you. Always remember that." Sabi ni Zhack sabay halik sa pisnge ng ina niya.

"I love you too, my baby." Niyakap niya ng mahigpit ang ina niya.

Hindi siya mangangako na hindi na siya magpapaiyak ng babae pero ang kaya niyang ipangako ay mayroong dalawang babae sa buhay niya na kahit kelan hindi niya kayang makitang umiiyak at hindi niya kayang paiyakin. Ito ay ang kanyang kapatid at ang kanyang ina.