Chapter 33

3.2K 51 2
                                    

Chapter 33
Regrets


Unti-unti 'kong idinilat ang mga mata 'ko. Napahawak naman agad ako sa tyan 'ko. Ang baby 'ko. Naalala 'ko ang nangyari kanina. Napahimas naman ako sa tyan 'ko. I'm sorry.

"Cha, are you okay? What are you feeling? Tell it to me." Bumungad sakin ang mukha ni Zhack na alalang-alala. Napaiwas naman agad ako ng tingin. I don't deserve this man. Sabi 'ko sa sarili 'ko.

"I'm okay. Si baby? Okay lang ba?" Tumango naman agad si Zhack. Hinaplos niya Zhack ang tyan 'ko.

"Hello, baby. I know you will be a strong kid." Nakangiti siya habang sinasabi iyon. I know Zhack deserves to be happy. At pinagkait 'ko sakanya 'yun ng matagal na panahon. Sobra akong nakokonsensya sa mga ginawa 'ko. I realized things, nung naging critical ang kalagayan namin ng anak 'ko. Naisip 'ko na, hindi 'ko dapat hawak ang buhay ng isang tao. Dahil, sobrang unfair 'ko na. 

Ayaw 'kong mamatay na wala manlang nagagawang tama. Yes, I'm evil. Pero, magiging ina narin ako and I should change. Hindi pwedeng maging ganto nalang ako panghabang buhay. Wala namang forever diba?

"Hey, you're spacing out." Natauhan ako at napatingin kay Zhack. Kamukhang-kamukha niya ang anak nila ni Ab. Hindi maitatangging mag ama sila.

"W-Wala. Zhack, I want to tell you something." Huminga ako ng malalim. Bahala na kung anong mangyari. I'm doing this to complete his family. Matagal niya nang gustong magka-anak. Ang hindi niya alam ay matagal nadin siyang may anak, pero nilihim lang sakanya.

"Okay, what is it?" Dahan-dahan akong umupo agad naman niya akong inalalayan. I hold his hand.

"Zhack, you know I want you to be happy. For 6 years I know hindi ka naging masaya with me. And I'm so sorry for that. Napagtanto 'ko kanina habang critical ang lagay namin ni baby na matagal na akong naging unfair sayo. Pinaniwala kita sa kasinungalingan." Umiiyak na ako sa harapan niya. Dahil din siguro sa pagbubuntis kaya ako nagiging emosyonal.

"Cha, ano bang sinasabi mo? I'm happy with you. Magkakababy na tayo. Of course, I'm happy." Umiling ako sakanya.

"Yes, you're happy but, I know you're not contented. Sinabi sakin ni daddy dati that, if you desire something or someone if it become yours you'll be contented. 'Yung tipong, okay ka na 'don. Kahit hindi ka na masaya sa bagay na 'yun hindi mo parin iiwan o itatapon because you're contented with it. And, Zhack. I'm not contented with you. And you're not contented with me because I know we both crave for more." Binitawan ni Zhack ang kamay 'ko.

"What is this all about, really? Come straight to the point." Nakakunot na ang noo niya. I know nauurat na siya kasi hindi niya alam kung bakit bigla akong naging ganito.

"Zhack, I know you love Ab. She is the one who will make you contented. You know, nung panahong nagpropose ka sakin when you see Ab, you hesitate. Napaisip ka kung iiwan mo 'ko o susundan mo siya. Before I came back. I know na si Ab ang nanliligaw sayo and it's a big turn off for you pero ano? You let her right? Hindi mo siya malapitan noon dahil bumalik na ako. Naging kontento ka na kahit hindi mo siya nakakasama ay nakikita mo naman siya palagi. My point here is si Ab 'yung taong kaya kang maging kontento. Even in small things. You always become contented of what Ab can give. At alam 'kong mahal mo siya. Sakin? You never feel contented. Kasi, you never appreciate me. You just marry me because you have to. You treat me as your wife because you have to. You care for me because you have to. Pero kay Ab? You willingly do things for her. Kasi nga mahal mo!" Gusto 'kong ilabas lahat ng hinanakit 'ko at para matauhan nadin si Zhack. Ayaw 'ko nang bulagin siya. I want him to slowly see everything. Tama na ang pagpapakatanga niya sakin. I want him to be happy.



"Cha, stop this. Ikaw ang asawa 'ko." Mahinahon na sabi niya sakin.

"Yes, I'm your wife. I'm just your wife! Siya ang mahal mo. Bakit ba ayaw mong aminin? Wala kang mapapala sakin. It's time for you to be happy. Sobrang laki ng kasalanan 'ko sayo at gusto 'kong itama lahat ng pagkakamali 'ko." Hinaplos ko ang mukha niya.

"Zhack, hindi tayo magkakababy." Napahagulgol na ako. Hindi 'ko kayang saktan si Zhack pero he needs to know the truth.

"What do you mean?"

"This baby is n-not yours. Niloloko na kita dati pa. Noon, nagsinungaling din ako sayo. I'm so desperate to have you kaya ako nagsinungaling. I'm so sorry. Noon, nung sinabi 'ko sayong buntis ako hindi 'yun totoo. Yes, I'm pregnant that time pero hindi ikaw ang ama. I'm so sorry, ginawa 'ko ang lahat ng 'to kasi mahal na mahal kita." Parang nanigas si Zhack sa upuan niya ngayon.

"You cheated on me!?" Sumigaw na siya. Napapikit naman ako bigla. Pero I need to finish my speech.

"You know why? Kasi, I know na kahit kelan hindi mo 'ko magagawang mahalin! Alam mo kung bakit tayo hindi nagkakaanak mula pa noon? Dahil I'm taking pills. Kasi alam 'ko na walang saysay kung magkaka-anak pa tayo. Alam 'kong masasaktan lang ako. And I'm so sorry for that." Napasabunot si Zhack sa buhok niya.

"I got mad to Ab for this?! Hindi mo ba alam na sobrang sama ng mga sinabi 'ko kay Ab? You bitch!"

"Yes, I know I'm bitch, and this bitch will tell you the truth. You don't really have to wish of having a kids. Kasi may anak ka na. Matagal na." Napatingin agad sakin si Zhack.

"What?!"

"May anak kayo ni Ab. Twins, you have twins. Sorry ngayon 'ko lang sinabi. But, I hope na nakatulong ako. It's time for you to be with Ab. She's been waiting for you for how many years and now, ikaw naman ang maghintay sakanya. Hindi lang pala sakanya, para sa kanila. I hope you'll be happy."

-

"Mom? San po tayo pupunta?" Hinawakan 'ko ang kamay ni Taki.

"Aalis na muna tayo dito baby. Kasi, may problema 'e." Simpleng paliwanag 'ko sakanya. Hindi 'ko masabi sakanya na kaya kami aalis ay dahil sa kahihiyan na nangyari. Nasaktan na ako, hindi pwedeng pati sila ay masaktan din.

"Mom, I thought you will find dad for us. Now, why are we leaving?" Napaharap ako kay Zach. Hindi 'ko alam kung paano 'ko ipapaliwanag sa mga anak 'ko ang nangyayare.

"Not now, Zach okay?" Sabi 'ko sakanya. Nagmamadali akong ipasok ang mga damit namin sa bag. Hindi pwedeng may makaalam kung saan kami pupunta.

"Ab, sure ka na ba dito?"

"Shy, ayaw 'kong may masira." Sagot 'ko sakanya habang patuloy na nagiimpake.

"Ayaw mong may masira pero okay lang kahit 'yung sayo sira? Ano ba Ab? Tama na pagiging martir kasi hindi ka naman yayaman sa pagiging tanga mo."

"I'm just doing the right thing, Shy."

"Napaka righteous mo naman. Alam mo? Hindi rin naman masamang maging masama minsan. Pero, yung pagiging tanga lagi sakit nayan. Nakakamatay nayan." Hays, laki na nga ng problema nakikisabay pa si Shyril.

"Shyril, ito nalang ang naiisip kong paraan."

"Ang tumakbo lagi sa problema? Alam mo, kaya hindi matapos tapos ang problema mo ay dahil hindi mo hinaharap! Lagi mo nalang tinatakbuhan." Natahimik naman ako don. Tama siya, pero....

*tok*tok*tok*


"Wait, tignan 'ko kung sino." Pinagbuksan ni Shyril.

"OMG!!!" Biglang tumili si Shyril kaya napasunod ako sakanya.

"Sino ba kas-------"

"Hi, Ab."

"Z-Zhack."


-

A/N : Unedited! Thanks for reading. ✨

Waiting For You Where stories live. Discover now