The Charm

Chapter 7

Chapter 7

Inangat ko ang tingin sa lalaking nasa stage, nakaupo sa tabi ng tatlo pang judges at kinukuhaan ng pictures ng mga estudyante. This was the last day of the founding anniversary of Hasse, so all departments were here to celebrate with everyone.

Buong program ay wala ako sa sarili. I just wanted to go home and rest.

Natapos ang closing ceremony at agad nagsialisan ang karamihan dahil madilim na rin. Tumayo ako mula sa aking kinauupuan at tumungo na rin sa faculty room.

I could feel that some of my co-teachers were looking at me, but I didn't even think of giving them a lone glance. Pagod ako para mag-isip pa ng dahilan kung may nagawa na naman ba akong mali at ganoon na lang sila kung makatingin.

Dinampot ko ang aking bag at lalabas na sana ng faculty room nang biglang may humarang sa pinto. Ngumiti ang guard at nagkamot sa kanyang ulo.

Nginitian ko rin ito. "Makikiraan po."

Pero hindi umalis ang guard, sa halip tumikhim siya. Itinaas niya ang kaliwang kamay at dinala malapit sa kanyang mga labi.

Inilapit niya ang mukha sa akin at nakuha kong may ibubulong siya. "Pinapatawag po kayo ng President. Huwag daw po na hindi kayo pupunta sa office niya."

Lumayo ang guard at muli akong nginitian bago tuluyang umalis. Nilingon ko ang mga kasamahan ko at bakas sa mukha nila ang kuryosidad dahil sa ibinulong sa akin ng guard.

"Mauna na po ako," sabi ko at tuluyan nang lumabas ng faculty room.

Habang naglalakad ay inilabas ko ang cellphone mula sa aking bag at tinawagan si Fae.

Matapos ang tatlong ring ay sinagot niya ang tawag, "What's up? I'm waiting for you in the parking lot."

I heaved a sigh and looked at my wristwatch. "Go home. Hindi ako makasasabay sa 'yo dahil pinapapunta ako sa opisina ni President."

"Again?"

Lumiko ako sa building kung nasaan ang Office of the President. "Yeah, and you know I don't have the rights to flout."

Bumuntonghininga siya. "Take care, love." Iyon na lang ang nasabi niya.

"I will. Mag-ingat ka rin. Madulas ang daan."

Natapos kaming mag-usap at saktong nasa tapat na ako ng Office of the President.

I knocked three times before I opened the door. Tumingin ako sa table ng secretary pero mukhang nakauwi na ito. I stopped in front of the main office.

"Come in," he said in a cold voice.

Nakatungo akong pumasok at tumigil sa tapat ng table niya. He cleared his throat so I automatically looked up at him.

Titig na titig siya sa akin kaya hindi ko napigilan ang mailang. Iniwas ko ang tingin. "M-may nagawa na naman po ba ako?"

"Nothing," he answered. He stood up and turned his back facing the glass window. "I want you to help me with some requests from different departments. You were the one who helped my dad with these matters, right?"

"Yes, Sir."

"Good. Then you're not going home tonight."

Napaangat ako ng tingin. "What do you mean, Sir?"

"You need to explain to me the documents that you've marked. Kung bakit kailangang aprubahan ang mga 'yon at ang iba ay hindi," walang gana niyang sabi.

"What I mean is, why am I not going home?"

Umikot siya sa harap ng table. Sumandal siya rito at naghalukipkip. Nasa harapan ko na siya.