The Risen Ones [NL] ✓

Hoofdstuk 4: IJskoud

Mijn hoofd tolde, en mijn buik net zo goed, toen de ijskoude wind in mijn gezicht sneed. De koelte van de sneeuw onder mijn knieën begon zich een weg door mijn broek te vechten. Toen ik mijn ogen opende, waarbij ze even moesten wennen aan het oogverblindende wit, zag ik dat niet alleen mijn maag van streek was. Een stuk verderop stond Katana voorover gebogen met haar armen stevig om haar buik geslagen. Calum stond er wat onhandig bij. Ashlynn zag er ook wat bleekjes uit. Het leek erop dat alleen Jurian geen last had van de reis. De rest was spoorloos verdwenen.

Jurian boog zich naar mij toe om mijn arm te pakken, maar ik stak mijn hand op terwijl ik mijn best deed de misselijkheid te bedwingen. In door de neus, uit door de mond. 

'Meral en de soldaten zijn op verkenning,' zei hij, zijn adem vormde wolkjes in de vrieskou. 'Het was verlaten toen we hier aankwamen.' 

Mijn vingers waren als ijsklompjes toen ik ze door mijn haren haalde. 'Vreemd,' wist ik uit te brengen en ik beet mijn kaken stevig op elkaar toen mijn maag nog even flink protesteerde. Jurian legde zijn even bevroren handen op mijn schouders en daarmee ebde het nare gevoel langzaam weer weg. 'Je zou toch denken dat ze de grens goed zouden bewaken.' 

Hij knikte. 'Dat zou je inderdaad verwachten, waarschijnlijk zijn ze nog erg onervaren.' 

Ik legde mijn handen op de zijne en liet mijzelf overeind helpen. Ik schudde de sneeuw van mijn vleugels en stopte mijn handen diep in de gevoerde zakken van mijn jas. Net op tijd om te zien hoe Calum een bemoedigend klopje op Katana's rug gaf toen zij haar schouders recht trok. Toen ze de mouw van haar jas langs haar voorhoofd had gehaald, knikte ze naar haar wederhelft en draaide ze zich naar ons toe. 

Ashlynn voegde zich ook bij ons. Ze had haar gezicht diep in haar sjaal verborgen en daarom was ze nauwelijks te verstaan toen ze murmelde: 'Misschien moeten we zo snel mogelijk vertrekken en een goede schuilplaats zoeken. Een grot of iets dergelijks. Met verwarming.' Ze was geheel in haar kleding verdwenen en eigenlijk was alleen het gedeelte van haar gezicht boven haar neus nog zichtbaar. 

'Meral is nog op verkenning. We moeten hier wachten,' zei Katana fel. Ze was duidelijk niet geamuseerd met het feit dat we allemaal hadden gezien hoe ze haar maaginhoud in de sneeuw had gedumpt. 

Ik zette een kleine stap naar Jurian toe om de adrenaline van onze wederhelftband op te zoeken. Nu mijn vuur van zich af liet weten, moest ik mijzelf op een andere manier warm zien te houden. En Jurian was nou niet een hele vervelende bron, als ik eerlijk moest zijn. 

Jurian sloeg zijn arm om mijn zij. 'Ik ben het eens met Ashlynn. Als we niet te ver gaan en we in een straal van een aantal meters blijven patrouilleren, vinden ze ons vanzelf wel. Ik heb ook niet zoveel zin om in deze kou te blijven staan.' 

Een nieuwe rukwind sloeg in mijn gezicht en ik voelde de tranen opkomen. 'Ik vond die verwarming ook geen slecht idee.' 

Het waren misschien een kleine twee- a driehonderd meter die we overbrugden om bij een degelijke schuilplek te komen. Een grot, weliswaar zonder verwarming maar met genoeg ruimte om een vuur te maken, die ons grotendeels voor de kou beschermde en niet in het zicht lag. We besloten ons geïmproviseerde kamp daar meteen op te slaan en de dekens en het eten werden tevoorschijn gehaald. Omdat we niet wisten hoeveel schuilmogelijkheden er in het grensgebied waren, kozen we ervoor om deze plek te houden tot we morgen vroeg in de ochtend weer verder zouden gaan reizen. 

Als we de tocht naar de bewoonde wereld in één keer wilden overbruggen, moesten we nog voor het opkomen van de zon vertrekken. Nu was dat niet heel moeilijk, want zoals Meral ons al had verteld was er weinig daglicht in het grensgebied. Het moest nu ergens aan het einde van de middag zijn, maar de laatste lichtstralen beroerde het gebied. Gezien de bosrijke omgeving was het al zo goed als donker. Het enige voordeel was de heldere hemel, die het licht van de maan en sterren niet belemmerde. Het licht wierp rare schaduwen en schimmen in het bos.