တကယ္ေတာ့ ဒီ fic ေလးက မၿပီးေသးေပမယ့္ ၿပီးသြားၿပီ။ ႐ႈပ္သြားသလား… :)
ၿပီးသြားတယ္ ဆိုတာက အခန္း (၃) ခန္း ၿပီးသြားတာ။ ေနာက္ဆံုး တစ္ခန္းပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ အခန္းနံပါတ္ေတြ တပ္ရပ်င္းလို႔ ျဖဳတ္ထားခဲ့တာ။
(ကိုယ္ဟာ ငပ်င္းေလး…)
တင္ၿပီးသေလာက္မွာ ခ်င္းလ်န္က တကယ္ ေသဆံုးခဲ့တာပါလို႔။ အခန္း သံုးခန္းစလံုးမွာ ခ်င္းလ်န္ကေျပာျပေနတဲ့ ပံုစံနဲ႔ပဲ ေရးထားတာဆိုေတာ့ ျဖစ္သမွ်အရာအားလံုးက သူ႔အျမင္ေတြခ်ည္းမို႔ ဘယ္သူက ဘယ္လိုသေဘာထား ရွိတယ္ဆိုတာ လံုးဝ မသိရပါဘူး။ လာမယ့္အခန္းမွာေတာ့ အေရးအသား ေျပာင္းပါတယ္။
(ဒီေလာက္ပဲ ေျပာျပပါရေစ…)
ေရးတုန္း ေရးဆဲ ေရးလက္စပဲ ျဖစ္ေနတုန္းမို႔ သည္းခံေပးၾကပါ။
ေနာက္အပိုင္းေတြ ရွိပါေသးတယ္။ အမ်ားႀကီးေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ အားမေလွ်ာ့ၾကပါနဲ႔လို႔ …
(ေဟး… ဒီတစ္ခါ တကယ္ အတည္ တင္ေပးတာ… April fool လုပ္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္…)
YOU ARE READING
အိပ္မက္တို႔ ပြင့္ေဝခ်ိန္
Historical Fictionခ်င္းလ်န္ သိထားတာ တစ္ခုရွိတယ္။ အဲဒါက သခင္ေလးမွာ ခ်စ္ရတဲ့ မိန္းမလွေလး ရွိေနတာပဲ။ အလိုမက်စြာနဲ႔ ေရကန္ကို ငံု႔ၾကည့္ေတာ့ အညိဳေဖ်ာ့ေရာင္အဝတ္အစားနဲ႔ အမ်ိဳးသားဆန္ဆန္ ဝတ္ထားတဲ့ ပံုရိပ္ကို ျမင္ရတယ္။ ဆံပင္ေတြက ျဖစ္သလို စည္းထားတယ္။ မ်က္ႏွာကလည္း လွတဲ့အထဲမပါ။ ၾ...
