POBEDA

Domino Taşları

Şarkı: Dua Lipa - Garden

Merhaba, kısa bir bölüm olacak. İş yoğunluğu ve mevsim geçişi beni çok vurdu, ayağa kalkmaya çalışıyorum. Biraz beklettim o yüzden kusura bakmayın 🤕 Sonraki bölümü olabildiğince çabuk yazacağım 🤧🤒

Karanlık yurt odasında tek başıma oturmuş, boşluğa bakıyordum.

İçim talan olmuş bir şehrin terkedilmiş meydanları kadar boştu.

Yalnızlık serinletmeyen bir rüzgar gibi esiyordu, estikçe yakıyor, esiyor, yakıyor esiyordu.

Dakikalar mı geçmişti o gittiğinden beri, saatler mi? Bir türlü ağarmayan gün yüzünden anlayamıyordum.

Kimse tüm geceyi kollarında geçirdiğim adamın kokusu hala üzerimdeyken onu yüreğimden nasıl söküp atacağımı öğretmiyordu. Hafızamın sıcak kumlarında kayıp gitmesinler diye anılarımı aklımda tutmaya çalışıyordum. Gözlerimin önünde peş peşe anılarla birlikte güzel yüzü canlanıyordu. Karlı bir günde evinde mahsur kaldığımdaki gülüşü, bir sabah kapıyı açtığındaki uykulu suratı, konu Tunç'tan açıldığındaki suratsız suratı, dans gecesinden döndüğümüz geceki öfkeli suratı. Ve bakışları... yurdun önünde çikolata verirkenki utangaç, okul kulübünde ders anlatırkenki özgüvenli, Teoman konserinde beni sorguya çekerkenki ukala, dedesinin evinde çocukluğundan bahsederkenki kırılgan ve bedeni bedenimin üzerindeykenki tutkulu bakışları.  Şimdi bir de bu bakışlara, ayrılmak istediğimi söylediğim andaki o boş, ifadesiz, tepkisiz bakışı eklenmişti.

Ne biçim bir vedaydı bu? Nasıl bu kadar tepkisiz davranabilmişti anlayamıyordum. Sessizliğin içinde uzunca bir süre hiç bir şey yapmadan oturdum.

Bakıyor gibiydim ama göremiyorum. 

Boğulur gibiydim ama nefes alıyordum.

Yaşıyor gibiydim ama...

Bir ara akıl edip de saatime baktım. Pazar sabahı olduğunu göz önünde bulundurarak, normal insanların uyandığı bir saate kadar bekledikten sonra Kaya abiyi aradım. Ona planımdan vazgeçtiğimi söylemek ve bu oyuna kesin olarak son vermek istiyordum.

Fakat insan planlar yapar, Tanrı gülermiş.

"Çok şaşırttın beni İpek. Ofisime geldiğin gün döktüğün gözyaşlarını unutmadım hala. Kararlı olduğuna inanmıştım. Bu kadar kolay vazgeçeceğin hiç aklıma gelmezdi."

"Sorularımın cevabını kimseye zarar vermeden bulmak istiyorum artık."

"Değişen ne peki? Atlas'a olan hislerin mi? Baban hala ölü, bir mezarı bile yok."

"Kaya abi lütfen." dedim boğazımda düğümlenen yumruyu yutkunamayarak. Bu ne büyük bir çukurdu ki içimdeki, ne atsam dolmuyordu. Kaya abi katıydı.

"Ne yazık ki karar değiştirmek için çok geç İpek'cim. Ok yaydan çıktı." diye kestirip attı.

"Ne demek istiyorsun? Benim kararım kesin."

"Senden de benden de çıktı artık. Zamanında benim davama bakmış olan avukat arkadaşımla görüşmüştüm senin için. Savcılığa dilekçe yazıp gönderdi bile. Soruşturma yeniden açılacak. Sadece bu da değil, bahsettiğimiz evrakları ele geçirmek üzere Kenan Dorukan'a yakın biriyle iletişime geçtim. Birden fazla insan var işin içinde. Sadece sen ve ben değiliz."

"Neden yaptın böyle bir şeyi? Ben sadece sana güvendim. Başkasından isteseydim, başkasına giderdim."

"Balık tutmak istiyorsan ıslanmayı göze alacaksın ve Kenan Dorukan epey büyük bir balık."