The Company

Chapter 25: Battle of the Bands

Kiera    
   
   
   
If something scares you, use it as your greatest strength when facing a battle.  
   
    
    
Hindi ako mapakali sa back stage dahil ilang minuto na lang bago magsimula ang Battle of the Bands.

Everyone are now ready to face the crowd. Except for me, they are confident to give the audience a big shot.

Pangalawa pa kami na magpeperform. Nauna pa kami sa grupo nila Shin na nakakuha pala ng pinaka-last na number.

You can do it, Kiera. There's no need to be scared about the sea of people.
   
    
    
You are what you are right now. Don't let yourself beaten again by those unforgiving nightmares.    
   
    
    
"Kiera-girl. Inom ka muna ng tubig. Don't worry dahil hindi naman siya malamig."

Kinuha ko ang binibigay ni Coline na bottled water saka nagpasalamat sa kanya.

"Kamusta ang strings ng electric guitar mo?" rinig kong tanong ni Ghenea kay Zera.

"It's fine. Akala ko kasi ay hindi na ako makakahanap ng extra. Gosh. Napabigla ako sa last practice kanina. Naputol."

"Ugh. It's even your fault why you almost ruined your guitar. Akala mo naman ang tibay-tibay ng mga strings."

"Duh! These are steel strings! Hindi ito basta-basta mapuputol dahil sa isang strum ko."

"Nginat-ngat na ata 'yan ng mga daga last night. Jeez."

"Oh c'mon! We have no rats inside the house. Bruh!"

I almost lost my mind as I focused with the two who kiddingly fights in each other. I need to practice more
about the song I will sing. Hindi ako pwedeng pumalya. Not now.

Since parang hindi ako makapag-focus sa pagpapractice, nagpaalam ako kila Zera na lalabas muna ng back stage para lumanghap ng hangin.

Hindi ako ganung lumayo sa place na ginaganapan ng Battle of the Bands para malaman ko agad kung pasunod na ba kami.

I sit on a vacant bench that was being lighten by a single post light.

Madilim na ang buong paligid dahil quarter to seven na.

The place I took to catch some air is indeed a relaxing one. Dahil sa simoy ng hangin at tahimik na paligid, mas nakakapag focus ang utak ko sa dalang song lyrics.

"Mukhang magpeperform na ang first band. Kami na next."

While reviewing, may biglang nakiupo sa inuupuan kong bench. Medyo tumango pa ako sa kanya at sinabing hindi siya nakikiistorbo sa akin.

He is quiet indeed that matches the mysterious aura all around him.

Ang estrangherong umupo sa tabi ko ay nakasuot ng black leather jacket at naka V-neck t-shirt siya na katerno nito. Idagdag mo pa ang suot niyang fitted na black ripped jeans at black Vans.

Hindi naman siguro multo yung katabi ko, di ba?

"Are you a rookie?"

Tumango akong muli dahil sa kanyang tanong.

"I see. I could tell someone if they are new in a band or not."

Parang nakaramdam ako ng takot dahil sa sinabi niya.

"But please don't be afraid of me. Nasabi ko lang 'yon dahil matagal na akong kumakanta."

Oh.

"Kasali rin po kayo sa Battle of the Bands?"

"Matagal na noong sumali ako."

"Ah. Ok. Pero may banda po kayo?"

Bigla siyang natahimik dahil sa sinabi ko.