İNKİSAR

5. Bölüm

Hira geçen bir haftanın ardından yüzüne yerleştirmeye çalıştığı gülümseme ile geçirmişti. Zordu.. İçi alev alev yanarken yüzüne gülümsemesini takması.. İçi acı içinde kıvrılırken herkese 'iyiyim' demesi zordu. Bir haftadır kafayı yiyecek gibi gece geç saatlere kadar oturmuş. Sabah Havva ablasının zorla kaldırmasıyla okuluna gidebilmişti. Oysa tahtada yazılardan çok Hira'nın ailesine yapacağı ihaneti çiziyordu hayatı.

Zilin çalmasıyla derin bir nefes aldı Hira.

"Hadi Hira çıkmıyormusun"

Genç kız gözlerinin daldığı yerden ayrılıp arkadaşına döndü. Sahte gülümsemesini yüzüne yerleştirerek

"Çıkıyorum" demiş

Kitaplarını çantasına yerleştirirken arkadaşı

"Sende bir durgunluk var.. Dalıp dalıp gitmeler aşık mı oldun kız yoksa"

Hira arkadaşının sözleriyle biran duraksamış yutkunarak çantasının fermuarını çekmişti

"Hadi çıkalım"

Arkadaşını takmayarak önden ilerlemeye başladı. Okul kapısının önüne geldiğinde karşıda gördüğü kişiyle dönüp kalmıştı. Gözleri sadece bir noktada Vedat'a bakarken biran gözgöze gelmiş duraksamasını sağlamıştı. Yine gözlerinde ki o duygusuzluk ve soğuk bakışlar gerilmesini sağlarken gözlerini yere eğdi. Çoktan titremeye başlamıştı Hira. Oysa bir hafta herşeyin rüya olmasını düşünüp kendini kandırırken bu adamı görmesiyle bütün gerçeklikler gözünün önüne bir bir seriliyordu

"Hira iyimisin sen "

Arkadaşının endişeli sesini duyan genç kız kendine gelip başını endişeyle kaldırmış

"İ.iyiyim iyiyim... B.ben önden gidiyorum yarın görüşürüz"

Okuldan hızla uzaklaşan Hira arkasından seslenen arkadaşlarına bakmamış hızlı adımlarla yürümeye başlamıştı. Beynini kemiren bin tane soruyla boğuşurken köşeyi döneceği sırada kolundan tutulmasıyla kendini duvara yapışmış buldu.

Genç adam korkudan titreyen kızın gözlerine bakıp kendinden bu kadar korkmasına kaşlarını çatmış gözlerini başka bir tarafa çevirip ellerini hızla çekmişti. Yine o duygusuz ve sert sesiyle

"Benimle gel"

Nefesi kesik kesik çıkan Hira olumsuzca başını sallayıp ardında ki sert duvara daha çok sindi. Korku kalbinin teklemesine sebep olurken Gözlerinde ki yaş birikmiş çantasına sımsıkı tutmuştu

Vedat sabırla gözlerini yumarken

"Benimle gel dedim!"

"İ.istemiyorum"

Vedat kolundan tuttuğu kızı ona fırsat vermeden arabasına bindirdi. Değil bu kızla kimseyle uğraşacak vakti yoktu. Babası yeterince canını sıkmış bütün sinirlerini oynatmıştı.

Hira'nın güvenlik kemerini takmak için eğildiğinde Hira burnuna dolan tanıdık kokuyla gözlerini kapayıp nefesini tuttu. Ne tuhaf, bir koku gözlerinin dolmasına dahi sebep oluyordu. Yan koltuğa oturan adamla sesinin titrememesine dikkat ederek

"Nereye götürüyorsun beni" diye sormuş. Vedat soğuk sesiyle

"Hastane" demişti.

Gözlerini kısıp şaşkınca baktı yanında ki adama Hira. Derin bir nefes alırken

"Hastane?" demiş

Vedat'ın düz sesi

"Bir hafta önce konuştuklarımızı unutmadın umarım" diye yükselmişti.