Doğarken kulağınıza ezan okudular önce,
Sonra dua ettiler vatanına milletine bayrağına sancağına hayırlı evlat olsun diye ,
çocukken elimize bayrak verdiler
ve dediler ki,
bu bayrağın rengi şehit kanından gelir ,ona göre
sahip çık kanına...
zamanla insanın babasız yaşayıp anasız yaşayamadığını öğrettiler ...ve dediler ki devlet ,cumhuriyet, bayrak vatan bizim anamızdır,
Sonra şehitler ölmez dediler,
çünkü onlar ölüme koşanlardir ,
hak yolunda ,
bayrak ugrunda ,
vatan millet aşkıyla,
merhametli olmayı öğrettiler..
garibi,
öksüzü yetimi koruyup kollamayi,
sehadet şerbetini içerken,
kanımız toprağa akarken,
Son nefeste bile savaşarak ölmeyi, ölürken gülmeyi öğrettiler bize ...
Biz kim miyiz?
Biz anadoluyuz,
Biz yüreği yanan bir şehit anasıyız,
Biz al kanlara bulanmış bayrağız,
Biz babasına doyamadan kalleş bir pusuda kaybetmiş o öksüz çocuğuz,
Biz maraşlı ahmet
Ankaralı ali
Erzincanli kemal
Trabzonlu ibrahim
Izmirli mehmet
Biz edirneden karsa
Vatan sevdalisi,
Hak yolunda savaşan
Biz türküz tebeden tırnağa
Biz ölüme kosanlariz.....
आप पढ़ रहे हैं
Ölüm senfonisi
कविताÖldüğümden haberin bile olmayacak ne gazetelerin 3 sayfasında yazacak adım nede bir mezarım olacak. Küllerim savrulacak kuru yaprak gibi göklere ne arkamdan bir dua edenim olacak nede beddua edenim.. Kapak tasarım Gizemlidolunay123 Kitap oluyor ...
