Yüzyıllardır yanıp kül oldum cehennemin bilmem kaçıncı katında.
Küllerimden doğdum sırf vuslata varabilmek uğruna.
Bir kez ahh demedim asırlardır ateşlerin ortasında kaldım da.
Rüzgar cennet kokunu getirdi bana.
Cehennemden firar ettim cennetime varabilmek uğrunda.
Ben ki azraile kafa tuttum yıllarca.
Ben ki ölümün soğuk nefesiyle yaşadım asırlarca.
Ben ki yedi cihan üstüme geldi de yine de uslanmadım yüzyıllarca.
Bir senin aşkına diz çöktüm.
Bir senin uğrunda lâl oldu dilim.
Bir senin narında yandığımı hissetti bedenim.
Bendeki bu can ne gök yüzüne ne yeryüzüne sığamazdı evvelden .
Sol yanımda kalp yerine ateş varmış ezelden.
Dünyada hüküm sürerdim de ne fayda.
Sensiz hiç yaşamamışım meğer ben.
Yoruldum sevdiğim.
Hem de çok yoruldum.
Bir ömür bekledim senin gelmeni.
Bana bir yer ver gönül evinde.
Uyut beni sinende.
Ninniler söyle bana aşk nameleriyle.
Ben ki sana kul olmuşum artık.
Yüzyıllık hayallerimi bir mücevher kutusunda sana vermişin artık.
Avuçlarına bıraktığım delik deşik bir kalp var ya hani oda benim sana emanetimdir artık...
YOU ARE READING
Ölüm senfonisi
PoetryÖldüğümden haberin bile olmayacak ne gazetelerin 3 sayfasında yazacak adım nede bir mezarım olacak. Küllerim savrulacak kuru yaprak gibi göklere ne arkamdan bir dua edenim olacak nede beddua edenim.. Kapak tasarım Gizemlidolunay123 Kitap oluyor ...
