Sen ölme sevgilim

2 0 0
                                    

Ömrüm rüzgar gülüne döndü , gülüm
Rüzgar ne tarafa eserse o tarafa savruldu her bir parçam .
Bu şehrin her sokağında bir parçam saklı ,
Her bir hücrem kokunu arar ,
Kaldırım taşlarında .
Her bir zerrem özlemle kucaklar giderken ardından bana miras bıraktığın deli rüzgarları .
Bilirim sende seversin Ankara ayazında ellerin ceplerinde gezmeyi .
Adam akıllı üşüdüğümüz o gecelerde
Köşedeki Sokak lambasının altında dans ederek ısınırdık seninle..
Ela gözlerine her bakışımda düşerdi gardım ,
Kalbim atmaya utanırdı seni her  halinle gördüğünde.
Ellerim eline değdiği zaman sanki gökyüzündeki bütün yıldızlar yeryüzüne inerdi ,
Öylesine masum ,
Öylesine temiz ,
Öylesine mahçup sevdim seni ...
Ben aşık oldum ,
Sen bana hep  maşuk .
Aradan yıllar geçti ,
Ömrümüzünden ne yollar ,
Ne yıllar geçti ..
Ama bu aşık ,maşuğundan hiç vazgeçemedi ..
köşedeki sokak lambası bile aydınlatmıyor
Artık geceleri .
O bile dayanamadı yokluğuna ..
Giderken demiştin ya hani ,
Bekle beni diye ,
Ben hala bekliyorum  ,
ecelini bekleyen bir yusufçuk gibi ...
Belki Kanatlarım kırıldı tek tek hasretinden ,
Dört yanımı kaplayan  her gün her gece her saat dahada ağırlaşan bu zift kokusu
Bile yokluğun kadar canımı yakmıyor...
Çocukluğumda annem hep kızardı ateşle oynama yanarsın diye ,
ben ateşle değil oynamak ,ateşin nar'ına yâr deyip sarılmışım hiç farkında olmadan ..
Bu aralar adımı berduş'a çıkardılar mahallede .
Bilmezlerki ,
ben hem varlığının ,
Hem yokluğunun sarhoşuyum .
Bitmeyen bir kalp sancısının kurbanıyım ben ..
Kalemim kör ,kağıdım dilsiz oldu sensiz .
Ben sensiz yaşayamıyorum ya sensiz ,
Sen ölme sevgilim uzaklarda bensiz ...

Ölüm senfonisi Where stories live. Discover now