Geceye ait ne varsa içimde sakladım hep ..
En derinlerde gizli bir mahsende bekliyor özgürlüğüne kavuşacağı günü içimde kalan heveslerim ,hayallerim ,Ümit'lerim ..
Kulağım camiden gelen sela sesinde oldu hep bu sefer benim sıram geldimi diye ..
Kendi kalemimi kırdığım günden beri duvarlara kazıyorum şiirlerimi tırnaklarımla ...
Parmak uçlarımdan akan kanlara aldırmadan derdimi gözyaşlarımı kazıyorum sıvası dökülmüş bir harabenin duvarına ..
Senin alacağın olsun be dünya ,doğduğum dan beri bir kez tutmadın ya elimden bir daha gelmem kapına ...
Uğrunda can verdiklerimi yabancı ettin ya bana bir kez daha eyvallahım olmaz sana ..
Gidenlerin ardından ah etmeye alıştığından beri gönlüm ,
Lal oldu dilim ,
Kör oldu gözüm ,
Tutmaz oldu dizim ,
Bir tek yüreğin dili konuşur oldu sessizce gecenin sahibiyle ...
YOU ARE READING
Ölüm senfonisi
PoetryÖldüğümden haberin bile olmayacak ne gazetelerin 3 sayfasında yazacak adım nede bir mezarım olacak. Küllerim savrulacak kuru yaprak gibi göklere ne arkamdan bir dua edenim olacak nede beddua edenim.. Kapak tasarım Gizemlidolunay123 Kitap oluyor ...
