Kış masalını anlatan bir kürenin içinde hapis olmuş hayatım ..
Her tarafım çıldırasıya beyaz ,
Gözlerimi yakan bu parlaklık ,
Canımı alacakmış gibi tenimi acıtıyor
Bitmek bilmeyen kar taneleriyle ..
Sanki dünyada bir ben kalmışım ,
dertli kemanından nameler çalan o ihtiyar kemancı ,
Bir de aralıksız yağan kar taneleri ..
Bu kimim ah'ı ?
Neyin cezası bu hayat ?
Oysa benim ne hayallerim vardı ..
Bahar gelecekti vatanıma ,
Gelincikler kucaklayacaktı beni
Attığım her adımda .
Bir kırlangıç olup süzülecektim ben ,
Gökte bulut ,yerde Deniz sonsuz maviliklerde kaybolacaktım ...
Şimdi hayallerimden bana kalan ,
Koskocam bir hiç var ömür sayfamda ...
Bir kefen gibi kar altında kaldı
Bütün hayaller ,
Umutlar ...
bir ben kaldım geriye ,
ellerimde
Kırık dökük bir hayat ,
Ve
Hayata yenilmişliğin verdiği kederle ,
Bu kış masalının tam ortasında ...
YOU ARE READING
Ölüm senfonisi
PoetryÖldüğümden haberin bile olmayacak ne gazetelerin 3 sayfasında yazacak adım nede bir mezarım olacak. Küllerim savrulacak kuru yaprak gibi göklere ne arkamdan bir dua edenim olacak nede beddua edenim.. Kapak tasarım Gizemlidolunay123 Kitap oluyor ...
