Ölüm senfonisi

filistinli bir çocuktan ölen annesine mektup

Merhaba anne ...
nasılsın ?
Bizleri soracak olursan ...
Hiç sorma...

Çünkü bir ben kaldım,
Bir de babam senden geriye ...

Ardindan bıraktığın ne varsa ,
Kim varsa hepsi öldü sokağımıza yağan yağmur gibi bombalarda..
Artık ne evimiz var,
Ne de bir yatak..

Mahallede hiç arkadaşım kalmadi biliyormusun?
Hepsi ya hastalıktan
ya da
Doğduğumdan beri sebebini bir türlü anlayamadığım bir şekilde askerler
Tarafından öldürüldü...

Eskiden senin mezarina gelip üstüne yatardım sen üşüme diye..
Artık ben üşüyorum annem ,
ısıt beni diye yatiyorum toprağına...

Babama belli etmiyorum ama artık bende ölmek istiyorum annem...
Bu dünya çocukların yeri yok madem,
Bende arkadaşlarım gibi ,
senin gibi,
bütün sevdiklerim gibi ölmek ve cennete gitmek istiyorum...
Ama bir anda babam aklıma geliyor,
Ve vazgeçiyorum ,
ne yaparki diyorum babam bensiz ,
Tek başına bu kötü dünyada ne yaparkı..

Sonra aklıma geliyor senin öldüğün gün.
Diyorum ki babamda ölürse ben ne yaparım bu koca dünyada yapayanliz
Tek başıma..

Söylesene annem sen benim yerimde olsan ne yapardın ?
Iki dünya arasında sıkıştım kaldım  sanki ...

Geçen gün babam "anneni ,kardeşlerini arkadaşlarını çok özlüyorsun "dimi dedi..

Benim kalbim kurudu acıdan baba  diyemedim..
özlemek nedir ?
Her gün biraz daha eksilmek nedir?
Her gece uykuya dalarken ben ne zaman öleceğim acaba diye düşunmek nedir?
Ya da
Bütün  bu olanlar kime,  nasıl anlatılır..

Sanki ,
doğduğumdan beri içimde
Ölmüş bir çocuğun matemi var annem..
Hangi dil ,
Hangi renk,
Hangi din ,
Hangi millet anlar bu acıyı yaşamadan...

Artık ağlamayı bile unuttum biliyormusun?
Çünkü;
Bu çocuk yaşımda gidenleremi ağlayım,
Yoksa ardında kalanlaramı .
Onu bile şaşırdım.

Bir gün su bulsak ,
Ekmek bulamiyoruz.
Ekmek bulsak ,
Temiz su bulamıyoruz..
Hasta olsak ilaç yok.
Ölsek toprağı kazmaya bile artık izin yok..

Hani şu kıyamet dediğiniz şey varya,
Bence o çoktan kopmuş ama ,
Galiba bizim bundan da haberimiz yok.
Hepimiz sadece sıramızı bekliyoruz ölmek için.

Kim bilir ?
annem
Kim bilir ?
Belki benimde sıram yakındır..
Bu kötü,
Bu zalim,
Bu çocukları sevmeyen dünyadan kurtulma vaktim yakındır.

O günü hasretle bekliyorum artık.
Size kavuşmak için...