Sürgün yemiş bir mahkum ,
gibiyim bu hayatta ,
Nereye gitsem gurbet olur ,
Bu dünya bana ...
Felek yine sillesini indiriyor ,
Yüzüme yüzüme...
Yine sert poyrazlar esiyor bağrıma bağrıma ...
Yine yollar görünüyor,
Gönül haritamda,
Yalnızlığın,çıkmaz ,karanlık sokaklarına...
Artık hazin bir sarkiyim,
Yıkık,
virane,
bir meyhane köşesinde çalınan ....
Yıldızı olmayan ,
yakamozu olmayan,
zifiri karanlık,
sarhoş bir geceyim artik...
Kimseler sormasin halimi ,hatırımı,
Gormesinler ,gozyaslarimi,
Bilmesinler ,çektigim acilarimi...
Bilmesinler ,bir çift göz uğruna,
Hayatimi bastan yazdigimi,
Dünyami yiktigimi,
Sol yanımı yaktigimi,
Bilmesinler yeri, göğü bir çift göz uğruna aşk pazarında sattığımi...
YOU ARE READING
Ölüm senfonisi
PoetryÖldüğümden haberin bile olmayacak ne gazetelerin 3 sayfasında yazacak adım nede bir mezarım olacak. Küllerim savrulacak kuru yaprak gibi göklere ne arkamdan bir dua edenim olacak nede beddua edenim.. Kapak tasarım Gizemlidolunay123 Kitap oluyor ...
