CHAPTER FIVE

10.4K 275 18
                                    

"I KNOW that," said Cyan, frowning.

"Alam mong may atakeng naganap?" gulat na tanong ni Gian.

"What else could have happened? Ang gusto kong malaman ay kung sino at bakit."

Gian suddenly became serious. "Even if I tell you, hindi ka maniniwala."

"Why am I being attacked, then?"

"No one came to attack you, Cyan. It's us that they came for," paliwanag nito sa kaniya.

Lalo na namang naguluhan si Cyan sa sinabi nito. Puro blangko kasi ang isinasagot ni Gian, kulang-kulang, putol-putol, hindi kumpletong impormasyon. Paano naman niya maiintindihan kung ano talaga ang nangyayari?

"Why would someone attack you? And who are those people outside anyway?" naguguluhang tanong ni Cyan.

"We have enemies, and those are our people outside."

Cyan scowled. She didn't receive the answer she wanted. Pero hindi na siya nangulit pa. Alam na niyang may kakaiba sa magkapatid at sa mga taong iyon sa labas. Kung tungkol saan man ang grupo ng mga ito, malalaman din niya iyon. Malamang ay iyon ang dahilan kung bakit binili ang rancho, at kung bakit gusto ng mga ito na manirahan sa tahimik na lugar at malayo sa tao.

She glanced out of the window again and met a pair of green eyes. Even though it was getting dark outside, madali pa rin niyang nakilala si Lawrence at makita itong nakatingin din pabalik sa kaniya. Madilim pa rin ang seryosong mukha nito. Halatang hindi nito nagustuhan na nakikiusyoso siya sa bagay na wala naman siyang kinalaman. Sa naisip ay mayroon siyang napagtanto. Hindi dapat niya ito pinasok. Pinili sana niyang mabuti ang pinagbentahan ng rancho. Ngunit ito lamang ang kliyenteng nahanap niya na pumayag na magbibigay agad ng bayad. She could tell that Gian is getting worried at her silence. Para bang nababasa nito ang isip niya.

Cyan walked away from the window, breaking her eye contact with Lawrence. Halos dalawang araw pa lang niyang nakakasama ang mga ito. Ni hindi pa nga niya masyadong kilala ang mga ito, pero heto na agad ang nangyayari. She went towards the door and thankfully, Gian didn't move to try and stop her. Cyan has finally decided not to stay in the mansion anymore. Hindi man niya alam ang eksaktong pangyayari, alam niyang delikado kung magtatagal pa siya rito, na hindi siya ligtas. Kahit na hindi siya ang target ng sinasabi ni Gian na kaaway ng mga ito, maaari pa rin siyang madamay.

"Where are you going, Cyan? Hindi ka pa puwedeng lumabas," alalang sabi ni Gian.

"I'm just going to my parents' bedroom," sagot niya.

Hindi na niya pinansin ang pagpoprotesta ni Gian at nagmamadaling lumabas ng kuwarto nito. She's planning to pack her things. Pero bago iyon ay gusto muna niyang bisitahin ang dating kuwarto ng mga magulang niya. Matinding kalungkutan ang namayani sa kaniyang dibdib. She would need to apologize to her parents for not being able to protect the mansion, but she really needs to give it up now. Hindi niya kayang maging involved sa isang bagay na hindi niya naiintindihan at puwede niyang ikapahamak.

"Cyan!"

Gian called after her but she did not stop and resumed walking to where her parents' bedroom is. Cyan stopped in front of another oak door, went to open it and entered, but what she saw inside made her stop abruptly.

The room is no longer her parents' but a man's room—Lawrence's room. The once simple bedroom of her deceased parents is now covered with shades of blue, black, and gray. Wala na rin ang portrait ng kaniyang mga magulang sa dingding.

"You know, it is very rude to enter someone else's room without the owner's permission," a deep voice spoke behind her.

Cyan turned immediately, surprised. She saw Lawrence standing in the doorway, blocking the route completely. He is now wearing a clean white shirt and black sweatpants that fitted him perfectly, showing his sculpted muscles. Napansin niyang nakapaa pa rin ito katulad kanina.

Dark SideWhere stories live. Discover now