Dark Side

CHAPTER FOURTY-FOUR

THE LAST TROUBLE

(DO NOT PLAGIARISE, OR YOU WILL BE CURSE.)

THEY ALL HELD their breath and silently watches as Cyan slowly opened her eyes for the first time in two and half months. Sa una ay nakatulala pa lamang ito sa puting kisame, nakatitig sa ilaw na naroroon ng higit isang minuto. Mayamaya ay kumurap ito.

Cyan blink once, twice, thrice, until her eyes slowly adjusted to the light. Her blurry vision cleared. Unti-unti ay iginalaw niya ang kanyang ulo sa gilid, iginagala ang tingin sa mga nakapaligid sa kanya. Kinikilala ang mga pamilyar na mukha ng mga naroroon na siyang sabik na pinanonood siya.

Her eyes locked with green ones. They stared at each other for a long moment, as if Cyan wasn't able to recognize who this person is. They all waited for her to speak, still holding their breath. They are beginning to worry if Cyan can still recognize them. Ngayon lamang nila naiisip kung nakabalik na ba sa normal si Cyan. Bahagya silang nakaramdam ng pagkabagabag.

Cyan blinks again, and again. Hanggang sa magkaroon na ng recognition sa mga mata nito habang nakatitig nang matagal kay Lawrence.

Hindi malaman ni Lawrence kung gaano kasaya ang bumusilak sa kanyang dibdib nang mga sandaling iyon. Sa wakas ay nasilayan na niyang muli ang mga tsokolateng mata ni Cyan, maging ang ngiti nito.

"L-L-Law....r-rence," she struggled to mutter.

Lawrence's face lighten up and a huge smile rips on his lips. His eyes swimming in happiness. 'Di na siya nakapagpigil at mahigpit na niyakap si Cyan.

"My love, finally..." pabulong nitong sabi at saglit na hinagkan siya agad ng mariin sa labi.

Namula agad ang mukha ni Cyan dahil doon ngunit hindi naman mapigilan ang mapangiti.

"You're awake!" sa wakas ay naibulalas na rin ni Martha at mas humigpit pa ang pagkakahawak sa kamay ni Cyan habang maluwang ang pagkakangiti.

Cyan smiles but did not take her eyes off from Lawrence's. She knew, even if she have been unconscious for so long, that she misses him so bad from deep inside her heart. They all heard a lot of shuffling footsteps outside the room they are in, before the door bursts open and a lot of people came in.

"Cyan!" tuwang-tuwang bulalas ni Trisha pagkakita sa gising na anak.

Patakbo itong lumapit kasunod sina Gerald, Gian, Dennis, at maging si Elyssa. Agad naman na binigyan ng daan ni Martha si Trisha na halos mag-dive sa kinaroroonan ng anak. Nakangiting nanonood naman ang lahat. Natutuwa sa mga pangyayari. Trisha hugs her daughter tightly, tears rushing down on her cheeks.

"Oh my God! Thank goodness you're finally awake!" hagulgol nito bago marahang lumayo sa anak at hinagkan ito ng ilang ulit sa pisngi at sa noo.

Nakangiti naman si Cyan, halatang nanghihina pa rin at hindi pa makasagot. Agad ding nagsilapit sina Gian, Gabriel, Dennis, at ang iba pa sa paligid ng hinihigaan niya. Bakas sa mga itsura ang kagalakan na sa wakas ay nagkamalay na siya.

"It's good to have you back, Cyan," said Gabriel with a huge grin.

"We really missed our strong ang courageous Luna," pagsang-ayon din ni Dennis suot ang isang matamis na ngiti.

Ngumiti bilang sagot si Cyan, nahihirapan pa siyang magsalita.

"You frightened us, Cyan!" maluha-luha ring sambit ni Gian na pumuwesto sa tabi ni Trisha at Martha. "We all thought, we're going to lose you."

Lumamlam ang mga mata ni Cyan dahil doon. Naalala ng buo ang mga pangyayari, at nalulungkot siya sa mga naganap ng dahil sa kanya.

Siniko ni Martha ang anak, "She just woke up Gian, h'wag mo muna siyang i-pressure," sabi nito sa anak.